işi okulu bırakıp evlenmeye bir adım uzakta olmak

su an gerçekten masamdan kalkıp alyansımı takip bir müteahhitle evlenip tiktok hesabı açıp sunum yapmaya başlamama çok az kaldı.

bu benim ve sınırdayım. her şeye koşturmaktan ve kendi ayaklarımın üzerinde durmaktan o kadar yoruldum ki. tek hedefim bir erkekle evlenmek, çocuk doğurmak olmadığı için pişmanım da hatta. bu hayat benim hedeflerimi de değiştirdi.

(bkz: güjlü kadınlar)

her şeyden uzaklaşma isteğini, yani bir parça eylemsizliği dahi başka alternatiflerle doldurmak zorundaymışız gibi..

okula gitmek ya da bir işte çalışmanın zıttı evlenmek değildir. biri olmayınca diğeri gelmek zorunda değil. nitekim böyle basit denklemler üzerine kurulu seçimlerimiz bizi çoğunlukla mutsuz eder. daha da kötüsü pişman eder.

hiçbir şey yapmak istemiyorsak bunun da hakkını verebilmek ve hiçbir şey yapmıyor olmak gerekir. bırakın bazı yerler boş kalsın.