fearofartemisia yazar profili

nedense jack london'ın ata sporudur diye düşündüğüm eylem.

anlayamazsınız.
ciglik ciglik ciglik

pandemideyken uzun adamı görmüştüm bizi arabayla afganistana götürmüştü ve bir köşede gülerek dondurma yiyordu ve biz orada kalacaktık çünkü benzin az kalmış ve tek kişi gidebilecek kadarmış.
bir de bir keresinde sosis köpek görmüştüm ama kafası aslandı.

gün batımları.

perşembe. gerçek gün gurmelerinin tercihi.

nilüfer ve hemen ardından da şakasız b2b. i mean.

bir ara mavi gözlü sarı saçlı karizma akan bir asker vardı. çok güzel bakıyordu. onun üstüne tanımam.

damla sakızlı olarak satılan dondurmanın bubblegum sakızlı olmasından çok korkuyorum.

spesifik derslerde kafana sıra atmak istiyordum.

müthiş sandaletleri var. talaria diye. uçuyorlar. ve aşırı tarz. bir de bu sandaletleri percy jackson filminde converse yapmışlardı. kanatlı(buyuk harfle yazili). yani müthiş ötesi bir fikir. ihtiyac değil oksijen. tabii hermes'in kendisi de öyle. blood of zeusdaki halini gördünüz mü bir de. damn.

daha neyi bekliyorsunuz fizandan değil marstan mı getiriyorsunuz tercih sonuçlarını illaki oturup yaprak dökümü leyla gibi krizden krize mi koşalım olmadı ekimde açıklasınlar bu sene kimse üniversiteye gitmesin yeter be

cok manyak bir rüya gördüm. keyifli bir gün olsun. günaydın sözlük.

tavus kuşu tüyü var. arada bakışıyoruz.

gece gece bildirim yağmuruyla kalbime indiren sevgili yazar. yine hangi sözlük kuralını ihlal etmekten cersei nin shame walk una uğruyorum diye ufak çaplı iki buçuk üç buçuk artık her neyse ondan atarken durumu anlamamla mutlu oldum. yazılarımı beğenmene çok sevindim sevgili yazar. fantastik bir hayat geçirmesi dileğiyle.

her an parçalara ayrılacak bir trambolinde zıplıyormuş gibi hissediyorum.
ps: uykunuzu az almayın.

sadece yunan mitolojisinde bir tanrı olarak değil eski yunanlıların yer altının tümüne verdiği ad olarak da bilinir. eskiden kendisinden öyle korkulurmuş ki fısıltıyla anılırmış adı. hatta bazı o dönemin crackhead yunanlıları toprağa ayağıyla vururmuş karanlıklar prensi duysun kendilerini diye.
hades üç büyük tanrıdan biri. titan olan kronos ve rhea'nın oğlu. dandik ve hileli bir çöp çekme yarışmasında kısa çöpü çekince yeraltına sürgün edilen hikayenin bahtsız oğlu.
yine de devam eder hades. karanlıklardan bir krallık kurar kendine. yeraltını arşınlar ve durmadan ilerler. geri kalanlar gökyüzünde dalkavukluk ederken hades devam eder krallığını inşa etmeye.
buna rağmen ne geçer hades'in eline peki?
şan, şöhret, kardeşlerinden bir gram saygı belki?
ne münasebet canım aa.
hades'i diğer çöplerden ayıran yegâne ayrıntı budur: o başkalarının alkışı veya tokatı için hareket etmez. terazisi sağa sola oynamaz( hiç orpheus'u persephone için affetti ama artemisia demeyin bir kere bir erkeğin eşini dinlemesi kadar erkekçe bir şey yok bu dünyada. arada böyle de küçük jestler arkadaşlar).
seviyorum hades'i. karanlıktan bir aydınlık var eden, hiçbir laubalilik kabul etmeyen, ölülerin kralı.
bir de bazen şimdilerde 'vintage' olmuş değerlerle hareket etmek gerekmiyor mu sizce? onur gibi, omurga gibi. iç çekiş...

tanpınar'ın kendi hayatından esintileri de bulundurduğu söylenen, karakterlerine bolca sövdüğünüz ve kudurmaktan yastığınızı ısırdığınız hoş kitap.

dişlerin düşebiliyor, belin ağrıyor, durmadan uyumak istiyorsun, önüne geleni yiyorsun, hastalıklara çok daha açıksın ve gecenin bir yarısı uyurken tekme yiyorsun. bu daha dışarı çıkmamış hali. biraz düşündürücü bir eylem.

çok küçükken boğulmuştum havuzda. ve babam kurtarana kadar elimden hiçbir şey gelmemişti. o yüzden boğulmuyorsam sorun yok diyordum. hala mottom galiba.