işinden istifa etmiş sözlük yazarları veri tabanı

ben değilim baştan söyleyeyim. fakat bir insanı istifaya sürükleyecek sebepleri merak ediyorum. gerçi bizim ülkede istifa mekânizması pek işlemiyor ancak gururlu, onurlu insanlar eminim canlarına tak ettiğinde işlerinden ayrılmışlardır. bu başlıkta içlerini de dökmüş olurlar.

kurumları ve insanları yüzüstü bırakmayı seviyorum.

kafa sözlükte yazarım. işim bu. henüz istifa etmeyi düşünmüyorum. patronlarla mesafeli ve samimi bir ilişkim var.
yoldaş maaşı yatırıyor sağ olsun. istifa edeceğim günler gelirse mutlaka istifa ederim. gururlu biriyim.

(bkz: mobbing)

(bkz: vurdum kapıya tekmeyi girdim müdürün odasına dedim senin ben *mk ben istifa ediyorum)

ilerleyen zamanlarda ben olabilirim.*

bir adet de elbarto eklemenizi rica edeceğim. yalnız istifa etmek çok kötü bir şey değil ya da sadece mobbingden veya mutsuzluktan istifa etmiyor insan. daha iyi şartlı bir iş bulup istifa edilebiliyor. * haa tazminat falan kaygılarınız yoksa tabii.

ben de vakti zamanında bir kamu kurumunda çalışıyorken ve her şey yolundayken bir fırsatı değerlendirmek için istifa etmiştim. duyan herkes tepki gösterdi haliyle, "devlet işi bırakılır mı? ömürlük işi bırakıp ne olacağı belli olmayan maceralara atılıyorsun" türündeydi tepkiler.
haftada iki gün, hafta içi istediğim zaman, yılda çokça tatil gibi ayrıcalıkları özlüyor olsam da genel anlamda pişman değilim. bir daha olsa bir daha ederdim.

bugüne dek toplam dört işten istifa ederek ayrılan biri olarak, takip eden süreçte bir bilinmezlik olacağı bilinse dahi, istifanın insanın üstünde mükemmel seviyede hafifletici bir yanı olduğunu düşünüyorum.

yaptım. mutluyum. yine olsa yine yapardım.