iskender olmasaydım diogenes olurdum

bunun üzerine birçok devlet adamı ve filozof onu tebrik etmeye geldi, o korinthos'ta yaşayan sinoplu diogenes'in de aynı şeyi yapacağı beklentisi içindeydi. ancak bu filozof iskender'e hiç ilgi göstermediği ve boş vaktini krancion'da sürdürmeye devam ettiği için iskender bizzat görmeye gitti ve onu güneşin altında yatarken buldu. diogenes birçok kişinin kendisine doğru geldiğini görünce hafifçe doğruldu ve gözlerini iskender'e dikti. kral onu selamlayıp da kendisinden bir şey isteyip istemediğini sorunca diogenes, "evet, güneşimden biraz çekil," dedi. iskender'in bu söze çok şaşırdığını ve kendisini küçümseyen bu adamın mağrur ve heybetli tavrından etkilendiğini anlatırlar. iskender dönüşte bu filozofa gülen ve onunla alay eden kişilere şöyle demiş: "tamam ama şu da bir gerçek ki iskender olmasaydım, diogenes olurdum."