istanbul'da serçe kalmaması

nüfusu aşırı artan karga, martı ve kedilerin sonucu diye tahmin ettiğim durum. şöyle bir süreç gözlemliyorum. hayvan severlerin sayısı hiç olmadığı kadar arttı. 40 yaşına kadar eli bir kedinin başını okşamamış insanlar, kedi sever oldu. güzel de fotoğraf veren hayvanlar. ınstagram'da filan bol bol like getiriyorlar.

neyse, kedilere mama koymak da artık bir istanbul geleneği. her köşe başında bu mamaları görebilirsiniz. ayrıca evde artan yemekleri, pilav, makarna, çorbayı laps diye rastgele kaldırıma, yola boşaltan da çok insan var. bu çevre kirletici ve medeniyete ters faaliyeti, hayvan severlik gibi kutsal bir ödev uğruna yaptıkları için onları kınayamayız tabii. böylece şehir, yukarıda söz ettiğim hayvanlar için bol gıda sunan bir cennete dönüşüyor. bol gıda, çok üremek demek. kedi mamalarıyla martılar ve kargalar da beslenmekte ve onlar da çoğalıyor. mamalarda üremeyi pompalayan bir şey var herhalde ki sayılar ciddi artış gösteriyor. (ne kadar çok kedi, o kadar çok "müşteri")

bunların sayısı artınca, kendilerine yaşayabilecek ortam bulamayan serçeler ortadan kayboluyor. eskiden her yerde pırrr diye uçuşan serçeleri istanbul'da görmek artık iyiden iyiye zorlaştı. bir ara pandemi yasakları sırasında sesleri duyulur oldu, sonra yine kayboldular.

peki serçelerin önemi ne ki? ne faydası var doğaya? kaybolsalar ne olur?
sivrisinekler, karasinekleri kim yakalayıp yiyecek efendim?
bu kuşlar, türlerinin f-16'sı gibiler. üstün hız ve manevra kabiliyetleriyle doğayı senin için temizliyorlar.
serçeler olmayınca ortalığı sinekler basıyor. sonra belediyeler sineklerle mücadele adına daha fazla gaz basıyor sokaklara.
doğa daha fazla ölüyor.
demek ki neymiş, doğanın dengesini bozmamak lazımmış.
("hayvanları suçlayacağına her tarafta ağaçları kesip bina yapan insanları suçla" diyecekler için not: bina, inşaat, yeşil alan, ağaç sayısı sabit olan mahallelerde de serçe popülasyonu azaldı.)

şayet görürseniz arpa şehriye koyun pencerenizin önüne, kısa sürede alışacaklardır. kumrular ile serçeleri bu şekilde alıştırdım.

benim de birkaç yıldır fark ettiğim bir durumdur.

ara ara görüyorum ama eskiye nazaran baya azalmış.

hepsi izmir’e göç ettiği için kalmama durumudur. onlara ev yaptım, buğdayla besliyorum çünkü. gelmezler daha, beklemeyin. (serçelerin göç etmediğini biliyorum.)

(bkz: sezen aksu)

bu yıl sesleri daha fazla duyulsa da hala yerde göremiyoruz kendilerini. yere inemeyecek kadar ürkekler. haklılar. her taraf aç gözlerle bakan kedi dolu. havada da etobur kargalar, martılar.
her yere mama bıraka bıraka ekosistemin içine etti bu sözde hayvanseverler.

valla bizim mahallenin haracını martı selami abi yiyor, serçe merçe sağ komaz vallaha! sabah 5 buçukta evden çıkıyorum balıkçının önündeki araba üstünde volta atıyor, saygılar deyip uzaklaşıyorum. sen de bir sabah şurdan bir simit al be birader bak arka sokak simit fırını dedi ne diyeceğimi şaşırdım geçen. dün resmini çekeceğdim unuttum. çekersem güncellerim. hayvanlarında kıyasıya karın doyurma derdine düşmelerinin ezilen tarafı olmalarından kaynaklandığını düşündüğüm durum.

yaşadığınız yer de ağaçlar az ise serçe de olmaz, yaşam alanları sık dalları olan ağaçlardır meyve agaçlarını çok severler.

benim de fark ettiğim durumdur. doğanlar ve özellikle de şahinler piyasaya hakim şu sıralar.

yuva yapma koşulları azalmış aynı zamanda serçelerin gürültü kirliliğinden çok etkilenen bir popülasyon olduğu ile ilgili bir araştırma yazısı okumuştum. iletişimleri etkileniyormuş. not: o yazıyı bulabilir miyim diye bir baktım karşıma serçelerin yaptığı gürültü kirliliği diye bi başlık çıktı iyi mi?

ben çok azaldığını sanmıyorum ama bizim burada güvercin popülasyonunda ciddi bi azalış var... çevre çok hızlı betonlaşıyor ve adapte olamıyorlar ayrıca karga ve martı popülasyonunda ki artışta buna bi etken...