itliği uğursuzluğu bırakıp telefoncu olmaya karar vermek

30'lu yaşların başlarına denk gelir. lacka iliskilerden, çopluklerde takilmaktan bikilmistir. gozu karalik gitmistir. sevgiye, sakinlige olan ihtiyac belirginlesmistir. zaten arkadas cevren de azalmistir, herkes kendi yoluna gitmistir. artik hayalin efendi bir kadin bulup isinde gucunde bir mahalle abisi olmaktir. tabii arada gaza gelip mahallenin genclerine "ben ne bacak aralari yaladim beyler." tarzinda muhabbetler yapilir.

yatırım işi ite ugursuzluga bakmaz kar oranı ve talebe bakar.

cep telefonu tamirinde kar marjı ortalama % 150 civarındadır ekipman yatirimi başka işlere göre ortalama olarak düşüktür. (10.000 usd +/- %20)

böyle kar marjı olan başka iş varsa o ise yelken açabilirsiniz.

itliğe uğursuzluğa bir telefoncu olarak devam edecektir.

basit düzeydeki itliği uğursuzluğu zirveye çıkarıp doktora derecesi yapmaktır.

ben biraz şöyle düşünüyorum. gasp yağma gibi doğrudan soygunu bırakıp illegal hayatta level atlayıp telefon dolandırıcılığına (telefoncu) terfi etmek gibi.

yeri gelmişken matchstick men filmini şiddetle öneririm.