1.
françois ozon filmi, en iyisi olmasa da. başrolündeyse ciddi anlamda güzel olan*, değerli marine vacth oynuyor. soundtrackleri hoş, philippe rombi yine iyi iş çıkarmış. süre açısından da sıkmıyor izlerken.
genel anlamda beğenmekle beraber sonunu vasat buldum ama.
17 yaşındaki isabelle'nin travmaları ve fantezileri odağında benliğini keşif süreci aktarılmış, karakter gelişimi mevsimlerle tasvir edilmiş.
arı kovanına çomak sokmak gibi olmuş ama ahlaki ikiyüzlülük, dolaylı yollara sapmadan işlenmiş. izlerken sık sık sorguluyorsanız zaten amacına ulaşmış demektir.
isabelle ve georges arasındaki ilişkiyi ayrı bir yere koymak gerekiyor. hali hazırda sorunlu olan baba-kız ilişkilerini birbirleriyle tatmin etmeye çalışıyorlar, filmi özel kılan detay da bu bence.
genel anlamda beğenmekle beraber sonunu vasat buldum ama.
17 yaşındaki isabelle'nin travmaları ve fantezileri odağında benliğini keşif süreci aktarılmış, karakter gelişimi mevsimlerle tasvir edilmiş.
arı kovanına çomak sokmak gibi olmuş ama ahlaki ikiyüzlülük, dolaylı yollara sapmadan işlenmiş. izlerken sık sık sorguluyorsanız zaten amacına ulaşmış demektir.
isabelle ve georges arasındaki ilişkiyi ayrı bir yere koymak gerekiyor. hali hazırda sorunlu olan baba-kız ilişkilerini birbirleriyle tatmin etmeye çalışıyorlar, filmi özel kılan detay da bu bence.
devamını gör...