k-pop dinleyen biriyle arkadaşlık etmek

mümkünatı yoktur. çünkü aramızda nerden bakarsan bak 20 yaş vardır. bu yaş farkıyla arkadaş olabilemem.

müzik türüne göre insan yargılanmamalı.

low iq olmaktir. net.

idolüm bile var

şirktir, zinadır.

ederim ne var.
çok severim korelileri.
hatta mamamoo grubundaki hwasa'yı çok severim :)

aklımdan bile geçirmem.
çünkü k-pop çakma bir olaydır, amerikan özentiliğidir.
bak orijinalini dinleyen insana tek kelime edersem şerefsizim ama k-pop deyince akan sular durur.

bundan yaklaşık yirmi yıl önceydi. kore dizileri izlediğim zamanlar. normaldi her şey. isteyen izler. istemeyen izlemez. zaten sonra filmlere sarmıştım. tatlı tatlı izliyorduk işte. dünya sinemasından herhangi bir ülkenin herhangi bir filmini izler gibi. normal.
sonra bu keypopçular çıktı oraya. zibil gibi türediler ve kene gibi yapıştılar. fangörllüğün öyle bir şeyini çıkardılar ki yemin ederim çekik gözlülerden soğudum. takibi bırakmayala da bitmediler. algoritma sağ olsun her türlü karşıma çıkıyorlardı. çığlık çığlığa. ter içinde. yapış yapış.

sonra ben de kore'ye dair her şeyi bıraktım. kafam rahat etti.

herhangi bi tür müzik dinleyenden farkı yoktur benim için.