kabullenince daha iyi hissettiren durumlar

her zaman müsait olmak zorunda değilsin.

asla sevilmeyeceğim

örnek vereyim hemencecik bir yerden para bekliyorum artık gelemeyecegini kabullendim ne güzel artık hersey çok daha berbat olacak.

her zaman iyi olmak zorunda değilsin. bak yine paradoks.

her günün ayrı bir güzelliğe gebe olmadığı gerçeği.

mükemmel bir insan olmadığım hata yapabileceğim gerçeği. tabii ki herkes için geçerli bir durum. bunu kabullenince kriz ortamlarında daha sakin ve soğukkanlı olabiliyor insan.

istenmedigini kabullen ve git..

yani zorlamayin gencler olmuyorsa..

dünya asla ve asla güzel bir yer olmayacak . çocukluğumdan beri savaşların bitmesini, hayvanlara zarar gelmemesini , insanların biraz da olsa mutlu olmasını , hastalıkların azalmasını vs istedim hep yani kısacası dünyanın iyi bir yer olmasını . ama olmadı ve olmayacak . öyle işte uzun uzun anlatılır ama gerek yok sanırım artık çocuk değiliz herkes farkında bunların ama yinede biz elimizden geldiğince iyi olmaya çalışalım belki bir çocuk gülümser yüzümüze, bir kedi patisini uzatır ...

beni hiç mi sevmedi diye üzülüp kafada kuracağına seni hiç sevmediğini kabullenip yoluna devam etmek.

birinin ölümü..

huzur dolu bir ilişki ve sonrası olmayacağı için insan bir şekilde kabul edebiliyor durumu.kabullenenlere ne mutlu orası ayrı tabi.

gerçekten anlayamayacağımı ve anlaşılamayacağımı kabullendiğimden beri çok iyi hissediyorum.

dahi olmam. kabul etseniz rahata erceksiniz de neyse. evet

onunla olmayacak.

üşengeç olmam.

usengeclik seviyemi soyle anlatim. annem bana zeytinyagı aldı gecen marketten, ama kapagı boyle sekillli sukullu zor acılma yontemi olan bir kapak. kapagını acmaya usendigim icin aycicek yagını kullanıyorum sevmeme regmen, onun kapagı kolay acılıyor zira.
bir ayak kremi aldım gecen yves rocher den. ben sanıyorum dustan sonra pıtı pıtı surucem corap geciricem. surmeli, bekletmeli, yıkamalı bir krem cıktı. bende o sabır ve onca zaman ayırmak nerede? gittim surmeli yeni ayak kremi aldım.
bunlar benim iyi halim.
ilk bosandıgımda o kadar agır depresyondaydım ki bornozumun cıkan kusagını bir ay yerine takamamıstım.