kabullenmesi acı veren şeyler

kabullenmesi aylar yıllar süren, uykuyu unutturup bizi başka birine dönüştüren şeylerdir.

bir kedinin, bir insanın, bir duygunun yokluğudur acı veren, kabullenmesi zaman alan, insanın göğüs kafesini ikiye bölen, kaç paran olsa da geçmeyen.

gitmiş veya ölmüştür, artık somut varlığı yoktur elde, anılar kalmıştır yalnızca bir avuntu olarak.
kabullenemezsin, çünkü yok olanla bir fotoğrafın bile yoktur.

bence ben de insanım.

ölüm. başta anne-baba kaybı olsa da kardeş maybı da bir o kadar zor ve inanın öldüğünü bilseniz de kabul etmek istemiyorsunuz. kabul ettiğinizde gerçekler hiç olmadığı kadar canınızı yakıyor bu "kabulleniş" sürecinde.

belkide en çok geçip giden zamandır
duyduğun gördüğün bildiğin ama konduramadığın şeyleri kabullendiğin zamandır
artık kendini avutmayı bırakıp gerçeklerle baş başa kaldığın zamandır
geriye dönüp baktığında sadece verilen sözlerin kaldığı zamandır
belki onca hayale inanıp şimdi uzaklardan yıkılışını izlediğin zamandır

dinlerin mitoloji, etimolojiyle alakalı olduğu ve tarihin en büyük yalanı olduğu (bkz: allah yok din yalan peygamberler şarlatan)