kadınları mutlu etmenin imkansız olması

sadece mutlular gibi davranıyorlar, ama katiyen mutlu olmuyorlar.

bence çok basit.siz işi bilmiyorsunuz.

aslında çok kolay. problemin kaynağı 2. tekil şahış olabilir.

mutlu etmeye mi çalışıyorsunuz.
kucuk kazanovalar sizi.
ne mutlu etmeye calisacagim, beraber yurumek icin girmedik mi birbirimizin hayatina?

imkansız değil. siz sadece bir kadını mutlu edememişsiniz. bir kadını mutlu ettiğinizde bunu anlayabiliyorsunuz aslında.

kendi mutlu olmayan bir başkasını nasıl mutlu etsin
evvela işe kendimizi mutlu ederek başlamak gerek.

hormonlar izin verirse ayda 1 hafta mutluyuz, ona denk getirebilirseniz ne ala. geri kalan 3 hafta sakat.

onlar da nasıl mutlu olacaklarını bilmiyor arkadaşlar.

yanlış iddia. mutluluk tanımı kişiden kişiye değişir.

yalnız şöyle bir durum var; birini mutlu etmeye çalışmak kısmı tartışılabilir bir şey gibi görünüyor. bence olması gereken, mutsuz edeceğini bildiğiniz şeylerden uzak durmak. bu zaten mutluluğu otomatikman getiriyor insana. yani böyle olağanüstü bir çabayla "dur şunu yapayım da mutlu olsun, dur bunu söyleyeyim de sevinsin" şeklinde planlı programlı hareket ederek kendini sıkıntıya sokmaktansa "bunu yaparsam üzülecek. yapmayayım." demek daha iyi. o kadarını da deyiversin bir zahmet her iki taraf da...

neticede birinin hayatına girme ya da birini hayatımıza alma nedeni öncelikle birlikte iyi zaman geçirebilmek ve hayatı birbirimize zorlaştırmamak ve hatta mümkünse kolaylaştırmak, değil mi? o zaman karşılıklı olarak yapılması gereken şey, birbirini üzmemek.

zaten bu karamsarlığınızla her şeyin imkansız olduğunu düşündüğünüzden mutlu etmeyi geçtim memnun bile edemiyorsunuz. bu karakterde olanlar hayatlarına girdikleri kadın çok neşeliyse onu da dibe çekiyorlar.