kadınların anne olduktan sonra sadece anne olarak görülmesi

annelerin seçimidir. kadının maddi gücü var, bakıcı tutup işe dönebilir, dönmüyor. iyi eyvallah hakkın. e iş hayatından kopacaksın. sosyal çevren de sadece annelerden oluşacak o zaman. sadece anne olacaksın. senin hayatın senin kararın.

babalarda da var bak bu. adamı abimizdir diye kinge çağırıyoruz, "artık ben gelemem babalık" bir de süper baba havası atmaya çalışıyor. niye abi? uyut gel, ayarlarız. eşinle konuşun, bir gün de sen bak o çıksın, artık kafanızı çıkartın? yapmazsan iki seneye ne ortamın kalır ne hayatın. kendi tercihinin sonuçlarını anneliğe, babalığa atıp ağlaklık puanı toplamaya çalışırsın.

ekipte bir iki senelik babalar da var mesela, haftada bir gün eşleri çıkıyor, bir gün bunlar, adamların hayatı ölmüyor. ama abimin tayfasının %90'nının öldü hayatı. sadece anne sadece baba olmayı seçtiler.

eskiden çocuğun hayatı kitlemesi yoktu böyle. çocuk tarlaya gelirdi, ava gelirdi, hayat devam ederken içinden izleyip öğrenirdi. şimdi hepsi akvaryum balığı.

çünkü çocuk yaptıktan sonra kendileri de kendilerini sadece anne olarak görüp anne kimliği ile var olmaya çalışıyorlar.

çocuk yapmak yükselebilecekeleri en üst seviye onlar için…

x’in annesi..vs diye kendi sıfatlarını tanımlayarak zaten dışavurum da yaparlar.

bunun toplum baskısından kaynaklandığını düşünüyorum.
birisi anne olunca erkekler, anne olmayanlar dahil herkes kadının anneliği hakkında yorum yapabiliyor.

kendi ailemde bile oluyor.
annem ilk anne olduğunda kendi annesi tarafından da kendi erkek kardeşi, dayıları tarafından da iyi anne olarak gözüken birisi değildi mesela. iyi anne olmak onların gözünde 'kendini çocuğa adama' durumundan ibaret olmuştu çünkü.
her kafadan bir ses çıkıyor. öyle anne olunmaz, şöyle çocuk bakılmaz vs.

anne olan kişi de o psikolojiyle başa çıkamıyor olabilir.
o psikolojiyle gerçekten de kendilerini sadece anne olma sıfatına layık görmeye başlayabilirler.

yüklenilen ahlaki kimliğin altında eziliyorlar, anne olunca bütün dişil özellikler buhar olup uçuyor ve toplumun belirlediği normatif ahlak bağlamında yeni (?) bir kadın ortaya çıkıyor. hazza yönelik her eylem anne kimliği dişlisinde ezilip sindiriliyor halbuki anne olmak kutsal bir şey değil hatta bir kimlik bile değil her canlı çiftleşip ürüyor tek anlamı türün devamı ki insan türünün ne olduğunu görünce üremeye gerek var mı (bu da başka bir tartışma konusu).

anne olursam diğer tüm sıfatlarımı unuturum. çok da umurumdaydı. annelik biyolojik olarak da mucizevi bir şey, bu yeni nesil anneliği küçümseme, basitleştirmeye çalışmanın mantığı ne hiç anlayamıyorum. toplumsal konumlanışını tartışalım da orada da suya sabuna dokunmuyorsunuz ki. toplumsal olarak rollerin bu kadar karmaşıklaşması her güzel şeyi piyasa mantığıyla metalaştıran neoliberal sistemin sizleri istediği formlara sokmaya çalışmasıyla ilgili ama kimse toplumsal konularda ekonomik altyapının ne kadar etkili olduğunun farkında değil. saçma sapan yüzeysel ve politically correct sınırlardan ayrılmadan peynir gemisi yürütmeye çalışıyorsunuz.

neyse, annelik dünyadaki en güzel şeydir. bir kadının da en güzel sıfatıdır. söyleyceklerim buhadar asdfg.

çünkü kapitalizm. çünkü patriyarka.

başlığın ilk entrylerine bakıyorum başlığa rağmen konu yine kadının sorumluluğuna bırakılmış. e tamam. çünkü kadınlar deyip geçelim. çünkü ne rahat.

öncelikle başlığa bakalım; kadınların anne olduktan sonra sadece anne olarak görülmesi
şimdi bu şu demek oluyor, kadın bu başlıkta nesne. gören diğerleri. kadın görülürken de gören olarak sorumlu nasıl olabilir arkadaşlar? hem nesnesi hem öznesi. işimize böyle gelince böylesi.

sonralıkla bu başlığa bir soru sormak isterim, kadınlar anne olmadan önce ne olarak görülüyor? hatta yükseltiyorum, anne olduktan sonrasından sonra da - menapoz sonrası, kendi evlatlarını büyüttükten çok sonrası- ne olarak görülüyor?

hem sormuş hem yanıtlamış olayım. yine anne olarak görülüyor. bakımveren olarak görülüyor. torunlara, yeğenlere, ihtiyarlara, çiçeklere, hayvanlara... siz bu anneliği yalnız doğum yapmışlara, lohusalara falan hasmış gibi tanımlamışsınız ama o annelik evrensel bir bakımvericilik ve bırakın doğum yapmayı, daha regl olmamış kız çocuğundan bile o bekleniyor. sebep de tek tanrıl dinler sonrası insanlık tarihine çöken patrikarka. sonra o patriyarkanın modern dünyadaki en güçlü temsili olan kapitalizm. sen kadını binlerce yıl eve hapset. doğurmaya mecbur bırak, doğurmazsa onu terk et, sonra vay efendim kadınlar kendilerini sadece anne olarak görüyor. yooo üçbin + yıldır kurduğunuz sistem o. çalıştırmadığınız, seyahat ettirmediğiniz, okutmadığınız kadınlar binlerce yıldır kendilerine tahsis edilmiş tek kuruma sığdırılmışlar, aksini bekleyip, olmayınca "kadınlardan ötürü" yanıtı ile konuyu nihayetlendirmek baya kolaycılık. hiç yaşlanmazsınız böyle tabi.

keşke lacan 80 değil 180 yıl yaşasaydı da şu başlığa tanım yazsaydı diye içimden geçirdim, yalan değil.

şu başlığın altına erkeklere suç bulmak anlamsız diye bir şey yazılmış, bu durumu ancak lacan paklardı diye düşünüyorum. ben de ekliyorum: denizatlarını suçlamak anlamsız.

konunun birer birer erkeklerle hiç alakası yok. olduğunu söyleyen de yok. ama işte sanki her şey tam olarak erkek kişisi ile ilgiliymiş gibi gelip erkekliğimizi savunur buluyoruz kendimizi. çünkü anne olmak, kadının toplumdaki yeri ile ilgili bir laf edildi mi hemen erkek olarak suçsuzluğumuzu kanıtlamak zorunda hissediyoruz. patriyarka bir erkekten çok fazlası ama işte neticede kesin erkeklere laf edilmiştir, hemen meydanı dolduralım erkek erkek. ataerkil kadın diye bir şey var, çünkü nasıl olmasın? üçbin yıldan fazladır süren bir patriyarkadan patriyarkal kadın doğurmaması nasıl beklenir? işte şöyle beklenir: ataerkil kadınlar hiç yokmuşcasına, onların edimleri de doğrudan patriyarkayı desteklemiyormuşcasına, ama kadınlar kadınlara yapıyor bunu, erkeklerin hepsi şu süt kasesnden çıktılar açıklamızla pürüpak arzı endam edelim erkek erkek. çünkü sadece şöyle omuzları gere şurada duruşumuz yeter bütün açıklamalara.

bu, kadının kendisinden kaynaklanabilen nedenlere bağlı da olabileceği gibi, daha çok yerleşik erkek egemen kültür ve geleneklere bağlı toplumsal yaklaşıma bağlı da olabilir. bulunulan toplumsal gelişkinlik ve eğitim düzeyi, din, ahlak, cinsellik ve kadın anlayışları da kuşkusuz önemli etkenlerdendir.

anne olmak ile başlamıyor bu durum. kadınlar doğdukları ilk andan beri toplumun yüklediği cinsiyet rollerinin altında eziliyor zaten. her kadına evinde oturup ev işi yapmak zorunda olan potansiyel bir "anne" gözüyle bakılıyor. erkeklere de dayatılan roller var elbette ama kadınların bu konuda yaşadıkları bizden çok daha ağır