kadınların bu hayattaki başarıları

saymakla bitmez. öncelikle bu ataerkil topumda varoluş mücadelesi verirler. haklarını savunmak , istemek zorundalar çünkü onlara hakları direkt verilmez. erkekler kadar saygı görmek için savaşırlar, ayaklarının üstünde durmak için savaşılar, okumak için savaşırlar, fikir beyan etmek için savaşırlar ve daha neler için savaşırlar. hepsini başarırlar. savaşan kadın başarır çünkü kaybetmek istemezler. asil kadınlar her zaman kazanır bu yadsınamaz bir gerçek. onların önündeki en büyük engel olan basit hemcinslerimi ayıklasam keşke.

bir başkasının kızı, bir başkasının karısı, bir başkasının annesi olarak değil sadece kendisi olarak bir kimlik oluşturabilmektir bence... her ne kadar sosyal medyada yada farklı mecralarda kendisini bilmem kimin karısı/annesi olarak tanıtmak çok minnoş ve ponçik bir hareket gibi olsa da, kadınların eşliği/anneliği üzerinden kimlik inşa etmesini doğru bulmuyorum zira neyi ön plana koyarsanız, o konuda en büyük eleştirilere, hatta imtihanlara maruz kalırsınız. hayatın doğası böyle.. ben de evli ve çocuklu bir kadınım ama hiçbir zaman evliliğim veya anneliğim üzerinden kimlik devşirmeye çalışmadım. bildiğim kadarıyla eşlik/annelik görevimi yaparım ama onları ön plana koyarak durduk yere okları üzerime döndürmeye niyetim yok. *