kahvaltıya çağıran arkadaş

şey etmese bari.

yalnız dikkat etmesi gereken arkadaştır pazar sabahın köründe aramaması gerekir.
ayrıca bazı arkadaşlıklar çok önemlidir ne olursa olsun bitmiyormuş araya giren onca başka kişilere, olaylara, kavgalara rağmen.

(bkz: sofra sırları)

sabah kalkıp üşenmeden kahvaltı hazırlayıp üstüne kahvaltıya davet eden arkadaş.
üniversitede çok sık birbirimizi davet eder, geç saatlere kadar boş muhabbet eşliğinde kahvaltı yapardık. kalabalık arkadaş grubumuzla yapmayı en sevdiğim aktiviteydi.
(bkz: good old days)

keşke benim de bundan olsa dediğim arkadaştır. koşa koşa giderim. benim için öncelikli arkadaş statüsüne girer hatta.

hesabı ödeyecekse ya da kendi hazırladığı sofraya çağırıyor ise eyvallahtır ama hesabı kitleyecekse ya da sofrayı hazırlamamışsa ayıp etmiştir.

dün beni arayan arkadaştır. aramızda şöyle bir konuşma geçmiştir:
(ben uyuyorum, ses boru gibi ve kafam kalkmıyor)

- günaydın, simit peynir alıp bir yere gidip kahvaltı mı etsek? diğerleri de geliyor.

- kendime gelemedim. 10 dakikaya beni ara, gelirsem gelirim.

- tamam.

10 dakika sonra uyanıp ben ne getireyim diye sormamla başlayıp gece 1'de eve girmem ile sonuçlandı..

candır

kahveye çağıran arkadaş, akşam yemeğine çağıran arkadaş ve benzeri tüm versiyonların üzerine çıkmış arkadaştır. kahvaltı bir kültürdür, kahvaltıya çağıran arkadaş da bu kültürün iyi niyet elçisidir. iyi ki vardır.