kapıdan girdiğini gördüğü halde geldin mi diye sormak

aşağıdaki cevaplardan birini verdiğim sorudur kendisi:
-yok annem yok daha gelmedim yoldayım.
-yooo niye öyle düşündün ki?
-nerden anladın geldiğimi?
-zekana hayranım.
bir de bunun daha vahimi var, 'sen mi geldin?' oraya hiç girmeyim.

sohbet başlatma amaçlı giriş cümlesi.

"uyudun mu?" sorusu ile kapışır.

sadece karşı tarafa bir şey söylemiş olmak için kurulan ve alışkanlık haline gelmiş olan naif cümle. kapıdan sadece benim o vakitte geleceğim belli olmasına rağmen annemin ben ellerimi yıkarken beni gördüğü halde sen misin kızım sorusuyla kıyasıya rekabet içinde olan bir cümledir kendisi...

bazı şeyler sadece olduğu gibidir ne değişir ne gelişir sorgulamamak lazım

yemlemektir bu aslında, kötü bir amaç için de değildir.

gününün nasıl geçtiğini anlamanın en kolay yolu olmakla birlikte, garanti de sonuç vermektedir.

ukala bir tavırla agresif bir cevap verirsen, kötü bir gün geçirdiğin, samimi bir şaka ile geçiştirirsen, sıradan, "eveeet. ben geldim" nidasıyla heidi mode on yaparsan da, keyifli bir gün geçirdiğin anlaşılacaktır ve o andan itibaren de hanedeki herkes ona organize olacaktır.

şimdi sıkılıyor olabilirsiniz, yoğun yaşanmışlık nedeniyle belki ama sıkılmayın! sonra çok özlersiniz, demedi demeyin.
kapıyı açtığım an "geldin mi" dese birileri, ben odaya girdiğim an televizyonun sesini kıssa, çayı ocağa koysa...

varınca arayan insana "vardın mı?" diye soran tiple aynı kişidir.

geldiğini gördüğü halde ses vermeden inanmamak.

garip bir sessizliği bozmanın en doğal halidir.

saçını siyahtan kırmızıya boyatmışşsındır ve sorar: aaaa saçını mı boyattın?

"kim o?" diye sorduğunda "benim" diyen kişiyle aynı olduğuna yemin edebilirim ama kanıtlayamam

kapıyı çalana kim o diye sorulunca, benim diye gelen cevapla eş değer bir tanım.

(bkz: whatsapp ikinci tik)