karate filmi izledikten sonra gelen dövüşme hissi

en yakınındaki kişiye filmde görülen teknikleri uygulamayla devam eden histir.

çocukken kardeşimle yaptığımız aktivite. sonuçta geliştirdiğimiz yeni teknikler babamın bana iki, küçük olduğu için kardeşime tek şamarıyla tarihin karanlık sayfalarında kayboldu.

(bkz: smackdown izledikten sonra kardeşini dövmek)

pusat müziği dinleyip ben de kick boks gibi bir spora başlamıştım bi anda. okulum olmasaydı daha devam ederdim demek isterdim ama ben salonu bıraktıktan sonra hocayı pıçakladılar.

sığır abimin bacağımı duvara komple sıyırtıp, bana ömür boyu taşıyacağım koca yara izleri hediye etmesini sağlamış his.

bu adam gta oynadı arabayı sıyırttı, salak bir filmden gaza geldi kolunu çıkardı.

bu his zeka ile paralel gelmiyor anlayacağınız. bu yüzden ıq belli bir puanın altındaysa sadece 20 senelik teletabi bölümleri izletilmeli bazı canlılara.

bende sanki az önce ben dövüşmüşüm de çok yorulmuşum gibi bir uzanma istediği doğuruyor. hiç bu hissi yaşamadım.