kargo gelince moral düzeliyor sanmak

"gerçek aşk, midende kelebekler uçtuğunda değil, kargo kapı ziline bastığında başlar"- modern yalnız aforizmaları.

psikolojik literatürde henüz adı konulmamış olbilir lakin, her evde yaşanan, geç kapitalizmin yeni nesil duygusal manipülasyon tekniği: anlık serotonin dopingiyle ruhsal enflasyonu bastırma girişimi.
çözülmeyen travmaları konuşmak yerine, sepete yeni bir ürün atmak daha kolaydır ve daha keyiflidir de.
renkli ve cıvıl cıvıl bir ambalajla kaplanmış ayakkabı kutusu ile birlikte teslim edilen "yeni ben" illüzyonu, geceleri kanepede battaniyenin altından incelediğin terapi fiyatları ile doğrudan ilişkilidir. bugün beğendiğin kaban, aslında geçen kış sana soğuk davranan ex'in metaforik temsilidir. bu yüzden üstüne cuk oturur, tam senin size'ındır.

kargo geldiğinde bir "bip" sesi ile hayatın bütün kontrolü kısa süreliğine senin elinde zannedersin. daha önce yüzde yetmiş inndirimle aldığın ama yüzde yüz gereksiz pembe ajanda ile göz göze gelirsin. hâlâ içi boş. tıpkı senin gibi.

ürün geldi, bir süreliğine her şey düzeldi sandın ama sonra? hiçlik.
kutuyu ilk açarken yaşanan heyecan, ilk flört döneminde "yazıyor ama geç cevap veriyor" durumuyla aynı kimyasal tepkimeyi oluşturur. asıl trajedi de kutuyu açtıktan sonra başlar. dolapta yer yok, hayatında da yer yor. aldığın hiçbir şey seni sarmalamıyor, sorun kabanda da değil. bu içindeki ürperti mevsimsel değil, duygusal soğukluktan.

ürün iade süresi 14 gün, kendini kandırma süresı sınırsız... bir süre kargoyla birlikte gelen baloncuklu poşetlerle oyalanırsın boşluğa bakarak. o da evde bir ses olur işte.

açması ayrı dert ortalik kutu doluyor. kutusunu saklasak mi napsak atsak mı da yer kaplamasa mı da vıdı.