karne günü

eskiden bazılarımızın heyecanla, bazılarımızın gerginlikle ama herkesin merakla beklediği gündü. notlarımızın son halini bilmez bu gün geldiğinde öğrenirdik. sınav notlarımızı bilirdik de ögretmenlerimizin kaanat notuyla oluşan son halini bilmezdik. belge alırdık. teşekkür, takdir, onur.. üstün başarı belgesi bile alan olurdu. sevinçle eve gider ailelerimize gösterir harçlık alırdık.

kimisi için de stresli bir gündü. kırıklar olurdu. olabilecek en geç saatte eve gitmenin yollarını düşünürdük.

bugün yaklaşırken birbirimize sorardık. "yarın sivil mi gelicez, kaçta gelicez?". üniformayla gelirdik. erkekler gömlek, ceket, kravat; kızlar etek, gömlek, süveter.. bazıları da sivil gelirdi. onlar zaten yüksek özgüvenli popüler çocuklardı.
karneden sonra topluca bi yerlere gidilirdi. neler neler..

artık hiçbir heyecanı olmayan gündür bugün. notlar eokuldan önceden biliniyor. karne de zaten eskisi gibi yakışıklı değil. a4 kağıdında incecik bir şey. uçak yapıp atılıyor.

okulların tatil olduğu, yarıyıl boyunca öğrencilerin aldığı notların ortalamasının kağıda basılarak verildiği gündür.

ve bugün karne günüymüş.
iş yerimin yanında bulunan parktan paso enik sesi geliyor, kafamı bir uzattım cüce cüce enikler elinde kağıtla bağıra bağıra konuşuyor.
birazdan hastane terliğimi çıkarıp huysuz teyze edasıyla hepsini kovalyacağım. peachler.

biraz sonra gidip öğrencilerime karnelerini vererek yaşayacağım gündür. kısa bir mola.

hiç belge alamadığım günlerdir, geride kalmıştır. her karne günü yaşanan, eve geç gitme isteği ve cem yılmaz'ın bile aklına gelemeyeceği esprilerle arkadaşlarla goygoy edilir; eve gidilir baba tarafından paspas edilirsiniz.

bir daha alamayacak olmak burukluğu

dün çocukların karnelerini verdim. hepsiyle tek tek fotoğraf çekindim. istiklal marşı için bahçeye indik dönüşte geç kalan bir öğrencimin karnesini de verdim. sonra bir telaşla çocukları servislere yetiştirmeye ve velileri aramaya koyuldum. işte ben o sırada geç gelen öğrencimle fotoğraf çekinmediğimi ancak bu sabah farkedebildim.

uyanır uyanmaz annesini aradım. kahvaltıdan sonra çocuğu alacağımı söyledim. evinden aldım okula götürdüm. sınıfta ve okulun bahçesinde yağan yağmurun altında çok güzel fotograflar çekindik. ona minik bir pasta ve karne hediyesi de aldım. tatil benim için yeni başlıyor.

canım kızım öğretmenin seni unutmazdı ama telaşı başından aşmıştı be güzel yavrum.

bugün karne günü galiba. küçük çocuklar görüyorum ellerinde karneyle geçiyorlar.

ben karnemi pek almazdım, çünkü rahmetli rafet dedem ve rahmetli mücella teyzemle fındıklı yaylasında giderdim, daha karneye bir-iki hafta kala.

karne hediyesi diye de bir şey var galiba, ben onu hiç almadım çünkü zaten takdirlik bir öğrenci değildim.

şöyle düşündüm, karne hediyesi alabileceğim hiç küçümen yokmuş. hepsi eşek kadar olmuş, kalmamış şöyle bacak kadar biri, bahane edeyim karneyi de en sevdiği istediği şeyi alayım.

en sevdiğim, çok iyi anlaştığım küçük çocuklar niçin etrafımda yoklar?

duygular bile dijital...90 lar bilir karneler dijital değil baskıydı elle doldurulur ve öğretmenler kendi el yazılarıyla dileklerini yazarlardı umutlarını eklerdi. heyecanla beklerdik kötü notların bile gülümsemesi olurdu yüzlerde korkuyla karışık. her şey elle tutulur gözle görülür şimdiki gibi dijital değildi. karne heyecanı sarsın tüm çocukları

hani hic karne atilmamis. gencler notlar kotu heralde kimse karnesini paylasmamis.

nobel vakfı, albert einstein'ın 17 yaşında aldığı lise karnesini paylaşmış. puanlamada altı en yüksek, 1 en düşük not.



deutsch (almanca) 5
französisch (fransızca) 3
englisch (ingilizce) -
ıtalienisch (italyanca) 5
geschichte (tarih) 6
geographie (coğrafya) 4
algebra (cebir) 6
geometrie (geometri) 6
darstellende geometrie (aritmatik/tamınlayıcı geometri) 6
physik (fizik) 6
chemie (kimya) 5
naturgeschichte (biyoloji/doğa bilgisi) 5
kunstzeichnen (resim/sanat çizimi) 4
technisches zeichnen (teknik çizim) 4

yeni nesil olarak umrumuzda olmayan şey.çok üzücü.

çocukların büyük yaz tatiline girmelerinin başlangıcı olarak adlandırılır... büyük yaz tatili, yarın başlıyor yavrularımız için. hem onun heyecanı, hem de karne almaları büyük heyecan yaratıyor... karne alınacak ve tatil başlayacak, yaz coşkusu başlayacak, dinlenmeler artacak, uyku saatleri yaz uygulamasına göre düzenlenecek... zayıfı olan ailelerin sabırlı, sevgi dolu davranmaları gereken en hassas gün... çocuklar soğumasın okuldan, korkmasın ailesinden... en önemlisi sağlıkla yanında durmaya devam etsin varsın derslerini düzeltir bir şekilde... hediyeler unutulmasın yarın için...

sezon finali gibi. 12 yıl boyunca devam eden bir dizinin hem de.

eskisi gibi bir heyecan vücutta vuku bulmayan. kimin ne alacağı belli süpriz olay yok. gidip fotokopiciden çıkarılabilir.