kedi ve köpekten korkmak

dişleri benimkilerden büyük her hayvandan korkarım. en sık karşılaştığım da köpek olduğundan ondan da korkuyorum.
kediler ise favorimdir ama sokakta severim. evde pek tercih etmiyorum.

(bkz: zoofobi)

kediden korkmam, hatta sokakta her gördüğüm kediyle ayak üstü muhabbet ederim. sadece ‘miv’ der ama olsun. miv mivdir.

köpekler konusunda ise, babamın işi nedeniyle küçüklüğüm kocaman kangallarla birlikte geçti. tüm gün onlarla oynardın. sokakta her gördüğüm köpeğin başını da mutlaka okşardım.

ama geçen yıl, birini seveyim dedim. kendini de sevdirecek gibiydi; kuyruğunu sallıyordu. elimi uzatmamla birlikte ısırması bir oldu. neyse ki dişini geçirmedi sadece çenesiyle elime baskı yaptı. ama yetti işte . köpek görünce kaçmıyorum da, severken daha temkinli yaklaşıyorum.

kedi korkusu yersiz bir korku. kedinin vereceği zarar, olsa olsa sevmeye, dokunmaya, kucağa almaya kalktığımızda ürküp tırmalamasıdır. köpek korkusu ise, yerinde ve olağan bir korkudur. mesela, gece vakti 5 - 6 tane köpek tehlike ve korkuya sebep olabilir. ama kedi öyle değildir, ister 20 tane kedi olsun, tehlike ve korku arz etmez.

köpeklerden çok korkarak büyüdüm, ta ki kardeşim eve yavru bir alman kurdu ile gelene kadar. ondan sonra da evde botla gezdim bir süre, paçalarını ısırıyor diye. zamanla geçti. korktuğum zamanlar bir köpeğin başını okşayamaz, sevemezdim. çok şey kaçırmışım.

kedinin neyinden korkuyonuz ya, ben elimde olsa hepsine sarılırdım.*

daha önce yaşadığı bir şok sebebiyle oluşmuş olması muhtemel korkudur.

emin olun onlar insanlardan daha çok korkuyorlar.

ikisi de tekinsiz hayvandır ama köpek ölümcüldür. köpeklerden uzak durun. ve başıboş çomarları devletimiz itlaf etsin. eymen.

hadi bundan korkmayın bakalım:

ya da bunlardan:

köpekten korkan insan akıllı insamdır.

pipet'in karamel g.tünü yerim lan. kıtlarım onun o süslü g.tünü. oyyy.