kedilerle sohbetler

lafız olarak mümkün olmasa da duygusal olarak yapılan diyalog ve sohbetlerdir.

canım çok sıkkındı. ağlamak için sahile indim. biraz yürüyüp kendime geldim. biraz daha yürüyeyim dedim ve iyi ki demişim. sevimli mi sevimli şu çıldırık ile tanıştım.


45 dakika kucağımda oturdu. yemek yiyip yanıma dönüyor falan tam ağlamalık bir sahne. birkaç gözyaşı dökmüş olabilirim. neyse tanışmamız üzerinden bir saat on dakika geçti ve artık eve, hayata dönmeliyim. yarın geldiğimde tanımak için bedenine baktım. kucağımdan alırken tırnaklarını kıyafetime geçirdi ve bir çığlık niteliğinde olan -miyav! dedi. ben de, bence de miyav ama artık gitmeliyim, diye karşılık verdim. anladığını zannediyorum. ya da aşikâr bir şekilde delirdim.

(sadece yazar ismi geçtiğinden mütevellit yazılmış tanımdır.)

bugün çorba içiyodum karaköy çorbacısında tam önümde yavru kedi masaya çıktı ulan dedim kesin biri gelip salak salak hareketler yapacak çorba burnumdan gelecek 10 sn geçmedi asalak suratlı pamuk şeker bi eleman geldi sanki yeni bi canlı keşfetmiş edasıyla kediyi sevmeye başladı bütün tadım kaçtı o saatten beri öfke kusuyorum sağa sola..

normalde kedisever biriyim ve sokakta gördüğüm her kediyi severim.. daha doğrusu severdim. bir videoya rastladim. adamın biri sık dişli taraga benzer birşeyle sokakta gördüğü kedileri tarayip dış parazitlerini gösteriyordu her bir kedinin. istisnasız her birinde bi ton pire-bit vardı. o videoyu görünce artık sohbeti kestim.d

depresyonda olduğum dönemde çıkar dışarıya adımı söyleyemeyeceğim kadar sarhoş olurdum. öyle ya da böyle gecenin sonunda evin yolunu bulur, kar serilmiş gibi soğuk yatağıma yatardım. sonra inceden bir miav sesi duyardım. gelirdi koynuma, sessizce yatardı. sıcacık bedeniyle bedenimi, istediğim tek muhabbet yöntemi olan sessizliğiyle ruhumu ısıtırdı.

bizim sessiz sohbetimiz buydu. çok özlüyorum ya.

en düzeyli sohbet derim. bir noktadan sonra tıslamaya pati atmaya gitmezse tadı tuzu olmuyor.

namık isminde bir kedim vardı eve ne zaman manita atsam susmuyordu kapıları perdeleri tırmalıyordu ulan resmen kıskanıyordu beni. en son kedili bi manita yapmıştım yine yaranamadık resmen "alın şunu başımdan" der gibi davranmış kedi manitine sjsjjs. neyse kız çıktı gitti aldım karşıma bildiğin belediye başkan aday adayı gibi konuşma yaptım resmen canım ya.

böyle de garip bi anım var.

bazen kendimi kaybedip baya baya konuşuyorum kedilerle. insanlar garip garip bakmaya bile başlıyor.

bazen ciddi sohbetlerdir.

kediyle baya baya sohbet edip, bir de beni dinlemiyor diye trip atmıştım.
bir gün kendimi paylaşma kararı alırsam buraya ekleyeceğim.

kedilerle sohbetler, evrende bilinmezler arasında yer alan gizemli bir konudur. bu tüylü dostlarla yapılan muhabbetler genellikle tek taraflıdır ve genellikle insanın sesinden ibarettir. kedinin ne düşündüğü ya da ne cevap vereceği asla bilinmez. bazılarına göre, kediler sadece gıdıklanmayı sever ve diğerleri de sadece kendi dünyalarında dolaşırken insanın söylediklerini kulak ardı eder. ancak yine de, birçok kedi sahibi, kedinin yaptığı her miyavın anlamını çözmeye çalışırken kendini bulur. sonuçta, kedilerle sohbetler, her seferinde biraz daha fazla gizemi ortaya çıkarır ve kedi sahiplerini sonsuz bir keşif yolculuğuna çıkarır.