kenar mahallede bir pazar günü

çağdaş türkü'nün mükemmel şarkısı. her ilk dinleyene "livaneli değil, tolga çandar söylüyor" demekten dilimde tüy biter.
sözlerini de yazayım tam olsun;

kenar mahallede bir pazar günü
buğulanır toprak, yol ve damlar
sabah güneşinin ilk akıntılarında
göğü turuncu bir ağ kaplar
konuşmalar, küfürler, çocuk çığlıkları
öper yüzünü yeni bir sabahın
çamaşırlar hışırdar avlularda
bayrakları gibi fukaralığın
kahveye çıkar birer ikişer erkekler
yayılarak otururlar iskemlelerde
çay bardakları şıngırdar, radyo bağırır
bir haftanın yorgunluğu akar iliklerde
ötelerde, portakal bahçelerinde
gün ışığı dans eder, sabah yeliyle
arklardaki sular el çırpar
ürpertiden toprağı titretircesine
bir çocuk çitleri usulca aşar
geçer uyuklayan bekçinin önünden
gömleğinin içinde bir damla kalır
uzayıp giden portakal denizinden
tulumbada yüzünü yıkar bir işçi
daha uyanmayan karısına seslenerek
kalkar kadın, elinde eski bir havlu
geceki yorgunluğu anlatır ezilerek
bir kumru tüner dallarına o zaman
avludaki yaşlı dut ağacının
ona sevgiyle gülümser işçi
sonra sarar belini kadınının
sokaklarda satıcıların bağırtıları
kapıların önünde iyice tizleşir
kenar mahalede bir pazar günü
böyle başladı, nasıl biter kim bilir

şiir ahmet erhan'a aittir

sol cenahın içindeki hemen herkesin üniversite ya da gençlik zamanlarında dinlediği, dünyayı değiştirme hayallerine dalıp gittiği şarkıdır.