kendi ayak izini oluşturan kadınlar

banu tozluyurt’un 24 kadının başarı hikayesini anlattığı kitabı kitap bana hediye geldi banu tozluyurdu daha önce hiç okumamıştım. kitapta en çok etkilendiğim hikayelerden biri türkiye omurilik felçlileri derneği başkanı semra çetinkaya‘nın hikayesi oldu bir kazayla hayatı bambaşka bir noktaya gelmiş ve o noktadan sonra kendi başarı hikayesini yazmaya başlamış aslında içindeki tüm hikayelerin hepsi birbirinden değerli ama semra çetinkaya’nın hikayesi beni biraz ağlattığını itiraf etmeliyim. sunucu yazar özge uzunun hikayesi de öyle bana çok dokunan hikayelerden biri oldu yani altını çizdiğim sözleri oldu bu hikayede burada da özge uzunun bir sözü var. körleşmeden önce insan kendini görmesi ne güzel de demiş. dediğim gibi bu hayatların hepsi zorlu yollardan geçip kendi ayak izine oluşturan kadınları anlatıyor son olarak da merve kocabeyler arp sanatçısı onun hikayesinden de çok etkilendim. güzel bir kitaptı ben sevdim kitabı.

sorunlu hayatlardan gelmiş binlerce insan var. fakat hayata katılım açısından kadının durumu özellikle de doğu'ya kaydıkça zorlaşıyor.
bu şartlarda sağlam savaşlar verip o istediği her neyse onu başaran kadınları da tebrik ediyorum. kadınların hayata katılımı iyidir. kadının enerjisi toplumun çarklarının emin dönmesi, çakralarının daha açık olması için önemlidir. kadın ne kadar atılım yaparsa üzülerek izlediğimiz o haberler de azalacaktır. kadın mücadele gücü kazandıkça kötü erkekler zekâyla, azimle baş edemeyecektir. kadının fiziksel varlığı ortamın odunluğunu alır..vs liste uzar etken artar..

gittiğim her yerde erkek görmek istemem meselâ, eskiden doğu da dikkatimi çekerdi. hangi dükkana, devlet dairesine gitsem erkek. dikkatimi çeken ise zarif olmayan bir mahal oluyordu. nadiren denk geldiğim kadınlı yerlerde ise yine bir çeki düzen, artık erkeğin kendini beğendirme çabası mı dersin yoksa saygısı mı dersin ya da alta kalmamak için rekabet duygusu mu dersin ne dersen..
zamanla kadınların sosyale katılımı arttı da çevreler biraz daha güzelleşti gibi gelir bana.

beğendirebileceği, ilgisini çekmek isteyeceği bir kadın yoksa erkek bir zaman sonra salar, bu güdüsel bir durum. ilgi çekmeye de doğrudan çalışmaz ayrıca, beyin otomatik halleder o işi v hâl, hareket ona göre şekillenir. o kadar maymun maymunluk yaptığının farkında mı zannediyorsunuz.
ama kadın salmaz. diğer kadınlar beğensin ya da 'kendim beğeneyim' ister. yaratılış olarak bazı dinamikler var. bunu da tü kakalamamak lâzım saygı sınırları içerisindeyse.
ama meselâ her yerde kadın olsun da istemem çünkü erkeklerin çekildiği bir sosyalite de hayâl edemiyorum. en basiti; yol da iz de esnafla, yayayla, çalışanla, onla bunla çok muhabbet ederim ama bunların cinsiyet kadın olsa olmaz. çünkü kadın muhabbeti sarmaz beni, uzun konuşmalarda evet ama birkaç cümlelik tepkilerde genelde erkekler daha katılımcıdır, şakalıdır. tabii bunun da kültürel temeli var diye düşünüyorum. aynı durum kadınlar için olsa kadınlar "her yerde kadın olsun muhabbetleri güzel" diyebilir. hemcinsler arası ortak psikoloji ile ilgili olabilir.

bütün yazdıklarımı bağlayacak olursam:
kendi ayak izlerini oluşturan kadınların sayısı arttıkça toplumsal kültür seviyesi patır kütür artacaktır. kadınların dokunabilitesi erkeklere göre çok fazla v bence kadınlar kendilerinde ki donanımın farkında değiller genel olarak. üstünlüklerini o kadar boş furyalarda hiç ediyorlar ki üzülüyorum konusu olunca. umarım ki bu v bunun gibi kitaplar, anlatılar, başarı hikâyeleri çoğalsın da güç olsun. herkese destek olsun sadece kadına da değil. çok da cinsiyetçilik yapmamak lâzım. birisi bir başarı elde ettiyse bundan her cinsiyet çıkarım yapabilir, örnek alabilir. ancak kadınlara ihtiyacımız var v bunun da anlaşılmaya ihtiyacı var. atatürk boşuna özen göstermemiş bu konuya, anne okulları açmak istemiş. bir şekilde olmamış neyse ama kadın konusu çok önemli v böyle mücadele gücü verici her girişimi destekliyorum. kitabı da önereceğim birkaç kişi var kafamda.