kendi kendinize konuşurken birinin sizi duyması

mevzu derindir, hararetli bir şekilde tartışırken sesli düşünmüş bulunursunuz ve o ana 3. kişi de şahit olmuştur.

aslında konuşulan çok mantıklı bir konu ama bunun 3. şahıs için hiç bir ehemmiyeti yoktur.

sıyırmış bu der gibi size bakıp muhabbetiniz bol olsun diyerek oradan ayrılır.

(bkz: asla kendi kendine konuşmayan geri zekalı cahil insan)

düzeltme :

kendi kendinize gülerken birinin sizi farketmesi denilen bir durum daha vardır ki, ülkeyi terketseniz yeridir ve mutlaka toplum sözleşmeli meşhur soru sorulacaktır : neden güldün? ==> mavi ekran ==> açıklasan salak durumuna düşeceksin.. sussan işkilleneceksin, biri gidip konuşur mu sağda solda, 'deli bu, kendi kendine gülüyor' diye..
terslesen, asabiyeci şirin kılıklı tipler beliriyor etrafında maviş maviş geziniyor. biri okusa şu tanımları, kesin deli zanneder.

kulağımda kablosuz kulaklık varmış, sanki biriyle konuşuyormuş taklidi yapıyorum.
saçlarım kulağımı kapatıyor zaten.*

çok garip bir an cidden. ne yapsan daha kötü olacakmış gibi. sevgilimle ilk buluşmamızda böyle bir an yaşamıştım ve gülmüştü bana. magmaya girsem yeriydi.

kendi kendime konuşurken beni duyduğunu biliyorum. hissettiğini hep benimle olduğunu biliyorum ve ona göre yaşıyorum ben. herşeyi sana anlatmak için biriktiriyorum. şimdi sensizken anlatiyorum yüzyüze geldiğimizde birgün hepsini gözlerine bakıp anlatacağım.

şarkı mırıldanıyorum ya devam et sen diye lafı çeviriyorum ben.

aslında kendi kendine konuşmak
insan kendi zekasına eşit başka bir insan bulamadığı için kendisiyle konuşurmuş. yani bu iyi bir şey

ben sesli düşünüyorum, sen yoluna devam et.