kendi milliyetinle gurur duymak

geçenlerde youtube'da şöyle bir videoya denk geldim. videoyu gördüm ve dedim ki "ben bir azeri türkü olarak bu videodaki konuyu sözlükte uzun bir entry olarak yazayım ve videoyu çürüteyim". ve şu anda bunu yapıcam:
1) fancamin konuyla ne alakası var?
2) başlıkta neden "jennie obez" yazıyor, konuyla ne alakası var?
3) hiç kimse milliyetiyle övünmemelidir, hele azerbaycan gibi tarih boyunca moğollar, farslar, türkler, araplar, ruslar, makedonyalılar ve daha bir çok millet tarafından ele geçirilmiş ve sömürülmüş, şu anda eğitim, sağlık, ordu ve daha bir çok sisteminde kayda değer bir yolsuzluk bulunan, zayıf millete sahip zayıf bir devletin vatandaşı olmanın gurur duyulacak hiçbir tarafı yok.
4) kadınlara seçme hakkı verilmesi gurur duyulacak bir şey değildir. seçme hakkına sahip olmak demokrasinin göstergesi değildir. sen bir balıksın, sama yem atıyorlar ve oltaya takıyorlar. seçme hakkı veriyorlar, ama seçimi sadece bir kişi kazanacak, o kişiye rakip olabilecek herkes cezaevinde ve sadece paragöz sahte "muhalefet" seçimlere katılıyor. ve videoyu hazırlayan kişi de "gurur duyacağımız bir başkanımız vardı" diye bahsediyor. bu cehaletten başka bir şey değildir.
5) hiçbir savaştan gurur duyulmamalıdır, çünkü savaş bir trajediden başka bir şey olamaz. 3 milyon nüfuslu nohut kadar bir devletten türkiye'nin desteğiyle haklarımızı 44 günde aldığımız için gurur duymamalıyız. savaşta öğretmen ve öğrenciler dahil 3 bin şehit verdik. belki o öğretmenler, o öğrenciler dünya çapında başarılara imza atacaktılar, belki bizi gerçekten gururlandıracaktılar? bu millet, bize demokrasiyi, doğru eğitimi, doğru yaşam kalitesini vermeyen, rezil bir "vatan" uğruna 3000 insanı feda etti. bu gurur duyacak bir şey mi?
6) tarihle gurur duyulmaz. manna devletinden bugüne kadar 3000 bin yıllık bir geçmişimiz var, abd'nin 400 yıllık bir geçmişi var. şu anda dünyada abd'nin sözü geçerli. abd her konuda bizden daha güçlü. tarih hiçbir millete avantaj sağlamaz, boş yapmayın.

adaletsizlik yapmamak kaydıyla her insan milletini sevmelidir. bu anne babayı her koşulda sevmeye benzer.

ya da duymamak. iste butun mesele bu

“insanın vatanı doğduğu yer değil doyduğu yerdir.”

normaldir, insan doğası gereği kendini büyük bir toplumun/grubun parçası olarak görmek ister. evrimsel açıdanda çok değerli bir avantajdır bu durum.

bu herkesin kolayca yapabileceği bir şey olduğu için anlamsızdır. ve zaten bununla duyulan şey, gerçekte bir gurur duygusu değil, kendisi gibi olmayanları kendince aşağılama, düşmanlaştırma yolu ile dikkat çekerek, kendisinin de farklı ve gurur duyulan birisi olduğu izlenimi yaratarak, yarattığını sandığı bu yalancı varoluş duygusuyla (başkaca hiçbir şeyiyle gurur duyamadığı niteliksizliğini gizleyeyerek) gurur duyacağına inanmaktır. bir aşağılık kompleksi belirtisidir. çünkü herhangi bir milletten olmak, kişinin ne gurur ne de utanç duymasını gerektiren bir neden değildir. ( bu özellik için kendisi hiçbir şey yapmamıştır, kimsenin de bir şey yaparak öyle olmadığını bilmektedir.) kişiler kendi emek, yetenek, çabaları sonucu, başkalarından farklı olarak edindikleriyle gurur duyabilirler.
bir adanalı'nın adanalı oluşu ile bir artvinlinin artvinli oluşundan gurur duyması arasında bir fark yoktur. bunun başkaları açısından bir anlamı yoktur ki.. bu tüm diğer kentler için de böyledir.
bir muğlalı fethiyenin marmarisin doğal güzelliği için ne yapmıştır ki bir yozgatlıya karşı övünsün. özellikler doğaya aittir. geri kalan bölümleme ve tanımlamalar, ayrımlar bile kendisine ait değildir.
dava yolu ile adını soyadını değiştiren insanın insanlığında bir değişim oluyor mu, olur mu.
almanlar, içlerinden çıkan hitler canisi bir soykırım yaptı diye utançlarından almanlıktan vaz mı geçtiler, geçebilirler miydi, övündüler mi, övünebilirler miydi. onlar kendi yaptıklarıyla bugün ileri bir toplumun insanları oldular.
japonlar ya da çinliler, doğuştan gelen çekik gözlü olmalarının mı kendilerini bizden üstün ve zeki kıldığını düşünüyor sanıyorsunuz, ya da coğrafi, siyasal, dinsel yapılarının.
bir laf vardır hani: vermezse mabud, neylesin mahmut hesabı, gurur duyacak kendine dair hiçbir niteliği olmadığını düşünen zavallının yapabileceği en ucuz komiklikte, milliyeti, ili, mahallesi veya bulabildiği sair saçmalıklarla övünebileceğini gurur duyabileceğini sanmaktır. çünkü mabud ona hiçbir şey vermemiştir ve mahmutçukta övünmek, gurur duyabilmek istemektedir.. bu zavallı haykırış trajikomik bir varoluş çığlığıdır aslında.. tedavisi gerekir. (tıbbi destekte belki gerekmekle birlikte, asıl kültürel, eğitsel ve bilgi odaklı bir tedaviyi kasdediyorum.)

maalesef duyamıyorum aksine yoğunlukla utanıyorum.

geri kalmış, cahil bir toplumda yaşamaya çalışmak çok zor. toplumun her kesimi böyle olmasa da, yoğunluk bu şekilde konumlanmış durumda. çoğumuz eğitim almanın önemini bilmeyen, kendi haklarının bilincinde olmayan, itile kakıla başkaları tarafından yönetilmeye tutku besleyen sağlıksız kesimden oluşuyoruz. türk toplumunun laneti hep cehaleti oldu. kimse aksini iddia etmesin. cahilliğimize olan düşkünlüğümüz korkunç seviyelerde. bu ırkta, insanların gelişmemeye olan saplantısı garip bir boyutta nedense.

işin kötü yanı; bu gelişmemişlik tüm dünyaya çok uzun süre önce ilan oldu. toplumumuzu, kendi toplumlarına denk bulmadıkları için dönem dönem farklı yaptırımlara maruz kalıyoruz. bu çok üzücü çünkü haklılar. her devlet, kendi vatandaşını olası her tehditten korumaya çalışıyor. yersiz bir kaygı değil.

bunlarda gurur duyulacak hiç bir şey yok.

norveçli olsam gurur duyardım . fakat bu milletin mensubiyetinin nesi ile iftihar edeyim ki ?

aidiyet değil mi bu? gurur duymaktan ziyade aitlik hissetmek daha çok.
daha kötüsü, lekeli bir milliyet değiliz biz. iyisiyle kötüsüyle hep zararı kendimize vermişiz.
adımız çıkmış o başka, herkes bir şey söyler. kendi vatanımızda el gibiyiz.
yine de her şeye rağmen seviyorum ülkemi ve milliyetimi, daha kötüsü de olabilirdi.

insanların sadece milliyeti değil, cinsiyeti, fiziksel özellikleri gibi kendi seçemediği şeylerle gurur duymasını saçma buluyorum. bunları diğerlerini aşağılama vesilesi kılması ise, saçmalığın daniskasıdır.

afrika'daki skindirik bi bantu kabilesi değiliz. tarihe damga vurmuş bi milletiz. biz olmadan dünya tarihi bile yazılamıyor. tabiki gurur duyacaz bunda garip bir durum neden olsun?

bir şeylerle bağ kurup kendimizi eleştiriyoruz bazen. evet neden çanakkale ruhu hâlâ yok diye üzülüyoruz, neden istanbul'u fetheden ruh yok oldu, neden insanlığa verecek bir şeyimiz kalmadı diye üzülüyoruz.

ama mesela afrikalınin böyle dertleri olmaz. brezilyalınin olmaz. danimarkalınin olmaz. dolayısıyla olmayan gururu ile gurur duymak gibi bir derdi de olmaz..