kendi yazdığın entryleri okurken ne malmışım diye düşünmek

sözlük yazarı olmanın tadı tuzudur. çok değil daha 2 yıl önce yazdığınız şeylere ve yazma şeklinize göz gezdirdiğinizde utanma perileri gelir. biraz göz de yaşartır. çünkü eskisinden daha da mal olduğunuza dair farkındalık kazanmışsınızdır artık.

bir bidebayilistersen ukdesidir.

sözlük ne mal olduğumuzu görelim diye entry silmemize izin vermiyor demek ki.

bazen nasıl bu kadar gerizekalı olabildiğime şaşırıyorum...
utanç verici.

şeyi hatırlıyorum. bundan birkaç ay önce sözlüğe ilk geldiğimde yazmış olduğum tanımları okuyordum. 2020 yılında yazmış olduğum tanımlardı birçoğu. sadece "evet" yazarak tanımı göndermişim, nokta bile koymamışım tanıma. o an kendimden iğrenmiştim birazcık. ulan dedim ben neden böyle bir şey yaptım. her şeyi geçtim, noktayı neden koymadım derken sözlüğe ilk geldiğimde yazmış olduğum birçok tanımı silmiş oldum bu sayede. hepsi birbirinden kötüydü çünkü. o kadar kötü ki anlatmak istediğim şeyi ben bile anlamıyorum.
ha şu an da yine mükemmel yazmıyorum gerçi.her şeyi uzatıyorum, her şeyin açıklamasını yapıyorum, boş yapıyorum biraz da. bunları da silerim yakın bir zamanda. bende mallık tükenmez.

ay ben. bunu mu yazmışım yaza yaza püü bana diyerek okuyorum çoğu zaman.

malmışım.
malmışsınız.
malmışlar.

yok aslında birbirimizden farkımız.
esas komedi 5 yıl sonra buralara dönüp bakınca olacak.
belki de yoldaş benjamın haklı tanım silmeyin derken.
film çıkar film.

sık yaparım kendime küfürler eşliğinde silerim.

özellikle bazı tanımlarım duygu pornosu gibi, çok romantik, çok hüzünlü. çağan ırmak gibi takılmışım sözlükte. yazık.

bir ara sürekli alkol alıp sözlükte başlıklar arasında cirit atıyordum, alkolün ve müziğin zararları işte.

şükür ki bende öyle bişey yok.* ilk yazdığımda ilk defa yazdığım için gergin gergin ve olabildiğince sade yazmaya çalışmıştım çünkü. hayatımda aldığım en doğru kararlardan birisi bu.

hakkat ne malmışsınız.

bunu yaşıyorum. sağolsun sözlük entry sildirmedigi için sürekli sürekli görmek daha kotu oluyor

değişik bi' his.

ilk yazdığım sözlük "kirli sözlük" diye bi' yerdi
baya prehistorik dönemler
o zaman üniversiteye yeni başlamışız, biraz hareketliyiz, sözlük zirvesine gittim
tahsilli orta yaşlı insan topluluğu, insan ister istemez saygı duyuyor.

böyle ne bileyim oradaki adam senin konuştuğun kadınla konuşmak için, seni iteklemeye çalışıyor
ama yine de saygı duyuyorsun. büyük ya sonuçta. neyse o sözlükte yazdığım cümleleri bi' hatırlıyorum da hayal meyal, kendince o küçük aklınla osuruk osuruk tespitler yaptığım dönemleri.

aman allahım, iyi ki o sözlük kapandı da geriye bi' şey kalmadı.

evet oluyor arada bazen.
çok utanıyorum kendimden.
hiç katlanamıyorum.