kendinde sevmediğin özelliğini eleştir

hayat enerjimin ansızın düşmesi ve kulaklığımı takıp modumu yakalamaya çalışmak

kendim olarak gördüğüm her huyuma her alışkanlığıma ölümüne bağlıyım.

çok iyi kalpliyim.

git gellerim var. birini bir gün içime sokasım gelir ertesi gün selam verse öf git be sıktın derim. sonra yine severim. sonra yine sıkılırım ve uzaklaşırım. bir gün tam bir bardağın dolu tarafından bakalım insanıyım birkaç saat sonra efkarın en dibinde. hayat, anlamsız bir kaos. varoluşumuz sadece bir tesadüf. birkaç saat sonra; ama yaşamak çok güzel. gün içerisinde birkaç saat mutlu ve enerjik birkaç saat depresyondayım ve bu bir döngü. evet bunu psikologla konuştum.

en sevmediğiniz özelliğiniz nedir? sorusuna herkesi kendim gibi sanmam cevabı verenlerin ağzına 45 numara ayağımı sokmam.

normalde yapmamam lazım ama dayanamıyorum.

mükemmeliyeçixkldclmzm.

neyse, konuya gelelim. doğru olduğuna inandığım şeyi gereğinden fazla savunabiliyorum. yanlış olsa bile. bilgisine güvendiğim, inandığım ya da saygı duyduğum biri yanlış olduğuna ikna edene kadar ya da şüpheye mahal vermeyecek şekilde ispatlanana kadar. fark ettiğiniz gibi biraz ukalalık da var ama bu sevmediğim bir şey değil. bence, herkeste biraz ukalalık olmalı. ukalalığımı gideremediğim için, altını doldurmaya uğraşıyorum.

dik kafalı olmamı sevmiyorum diyemem ama zaman zaman bana gereksiz yere sorun çıkarttığını inkar edemem.

bir de, yaşamadan öğrenemiyorum. bu çok sıkıntılı bir şey. bütün hataları kendi başıma yapabilecek kadar uzun bir ömrüm olacağını düşünmüyorum çünkü.

(bkz: obsesyon)

bi çıtır tembel olabilirim.

çok zor ayak beğeniyorum. sıradan hanzo bir fetiş gibi önüme ne konarsa yemek isterdim.
ama ne yazık ki lanetliyim…

kendi boyuma çok takıyorum ya (163)

bazı durumlarla ilgili sürekli erteleme huyum var,hiç hoşlanmıyorum bu huydan ama çoğu zaman elimde olmadan yapıyorum bundan bir an önce vazgeçmem gerek.

kurucusu olduğum ya da olmadığım kolektif bir grubun içerisinde eyleşmiyor isem hırslarımı bir karalama sayfası gibi buruşturup çöpe atıyorum. totoşumu yerinden kaldırmıyorum ve hiç kimsenin ilgisini çekmiyorum (özellikle kişisel ve tercihsel bağlamda). *

tartışma bitmiştir!

merham etim.hajs

ilk hareketi başlatacak enerjiyi çoğu zaman dışsal kaynaklardan beklemek. iç motivasyonum birçok konuda düşük.

bazen ufak bir hareketten, sözden sonra soğurum.

ota boka ağlıyorum... halbuki beni gören 7 leşi var sanıyor...değil lan... değilll, bir erkek bu kadar ağlamamalı...

geç kalıyorum heryere ve herşeye zaman kavramı diye bişey yok bende

sabır yoktur bnde ve bircok arkadasimi bu yüzden kaybetmisimdir.cevremin dar olmasinin en önemli sebeplerinden biri budur. gemileri çabuk yakarim.

mesleğimle ilgili son derece tutkulu ve duyarlı birisiyim. hayvanlara ve değer verdiğim insanlara karşı da hassasiyetim gerçek ve yüksek. o değer onları yaşamımda vazgeçilmez kılıyor.
ancaaaaak değer verdiklerim dışındaki şahsiyetleri zihnim bir şekilde nesneleştiriyor. sıfır merak, sıfır ilgi, sıfır hassasiyet. karşımda kitaplık var mesela şu an. ha o kitaplık *ha o insanlar. asla bir duygu hissedemiyorum. ciddiye alamıyorum. -mış gibi yapıp anı kurtarıyorum sadece...

sevdiklerime karşı aşırı fazla sabırlıyım. bu durum çoğu zaman gelin ağzımın ortasına sıçın boyutuna varıyor. nefret çok nefret bu özelliğime.