kendini sevmeyen biri başka birini sevebilir mi sorunsalı

evet ve hayır.
sevebilir ama bu sağlıklı bir sevgi olmayacaktır.
narsistliğe kaçmaksızın bireyler öncelikle kendi varlıklarını sevmelidirler.

kendi dışında herkesi sevenlerin olduğu bir dünyadayız.

ben kendimi gram sevmem, ama aşık olduğum kızı çok seviyorum.

kendini sevmemesi, çevresel bir faktörse cevabım evet. çünkü karşıdan aldıgı sevgi ile sevmeyi ve sevilmeyi öğrenecektir.
ama kendını sevmemeyı kanıtsamış hatta hayat mottosu yapmışsa hayır çünkü ne kadar severseniz sevin asla ona yetmeyecektir. yorulursunuz. öğrenmesem ben öğrenmezdim.

elbette sevebilir...

öncelikle şunu iyi anlamak lazım...
bu topraklarda hiçbirimize kendimizi sevmeyi hiç kimse öğretmedi, öğretemedi...
belki de bize yapılmış en büyük kötülüklerden biridir bu...
biri çıkıyor, sizin sadece %30'unuzu seviyor...ki bunu da zamanla anlıyorsunuz...
siz kendinizi sevmediğiniz, bunu da öğrenmediğiniz için o %30 size öyle büyük geliyor ki; sanıyorsunuz ki karşınızdaki sizsiz nefes alamıyor, geberiyor... hele de ''bu sevgi olmazsa ben n'aparım?'' kafasına girmişseniz; vay halinize...

oysa ki %30 baktığın zaman yarıdan bile az...
hak ettiğinizin yarısından daha az seviyor aslında sizi karşınızda bulunan şahıs...

sonra ne oluyor biliyor musun?
o sevmediği %70'in üzerine oynamaya başlıyor...
o öyle olmasın, bu böyle olmasın, şöyle yap, böyle yap, bunu giy, bunu çıkar'lar girmeye başlıyor diyaloglara...
siz bir yandan bu sevgi olmadan ne yaparım endişesi taşırken bir yandan da bunu kaybetmemek için üstünüze düşeni yapmak mecburiyetinde hissedip, değişmeye başlıyorsunuz. ya da değişmeye çalışmaya...
ama olmuyor işte...
olmaması da normal...
o değilsin çünkü sen...
o olsan, olabilecek olsan; %30 değil %90 severdi zaten seni, ve değişim talep etmezdi...

e ne alakası var kendini sevmekle dediğini duyar gibiyim...
çok alakası var...
bizler kendimizi sevmeyi ta en baştan becerebilseydik şayet;
karşımıza çıkıp da ''seni seviyorum!'' diyen birine ''ben de'' demez, ''nasıl?'' diye sorardık...
nasıl seviyorsun beni?
bırak konuşmayı, göster kardeşim...
senin beni sevdiğin kadar ben de kendimi seviyorum zaten...
ne kadar olacaksın yanımda,
hayatımda?
ne kadar yanında olmama müsaade edeceksin ya da ?
ne kadar saygı duyacaksın?
ne kadar saygı göstereceksin, bi' bakalım...

üzerine konuşulacak bir sevgi var mı ortada karar verdikten sonra bunu da konuşuruz elbet, der...
hissetmediğin görmediğin hiçbir şeyin de peşinden köpek gibi koşmazdın o zaman...
senin o temiz kalbini kırmalarına, ruhunu kirletmelerine, gururunu incitmelerine de fırsat vermemiş olurdun...
bu kadar gözyaşı dökmemiş olurdun o zaman...

ama işte, öğreniyorsun bunu da...
sen istemesen bile,
buna inanmasan bile,
seve seve,
sevdire sevdire öğretiyorlar zaten...

ha kimisi de var...
ne kadar sevsen az...
öyle güzel sever
öyle büyük sever ki seni;
korkarsın...
yağmurda ıslanmış başıboş bir it gibi titrersin o sevgi karşısında...
o sevginin büyüklüğü önce götünü kaldırır da,
sonra o büyüklüğün altında o koca götünle birlikte eziliverirsin...
senin o'na yetememekten ödün patlarken;
onun beklediği hiçbir şey yoktur senden...
iki güzel söz, bir iki şefkatli dokunuştan başka...
ama malsındır işte...,
incitmekten korkarsın...
senden daha fazla seni seven biri çıkmıştır karşına çünkü...
sen bile kendini o kadar sevemezsindir çünkü...
bocalarsın...

iki türlü de sağlıklı bir ilişki kurmak mümkün değildir...
herkes birbirine haksızlık eder bu tür ilişkilerde...
vicdanına erken yenilen,
gitmeyi erken dillendirir her zaman...
gitmeyi ilk dillendiren de,
o yaşanan şeyin katili ilan edilir...

seviyormuş gibi yapabilir ama sahici olarak sevemez beyefendiler ve hanımefendiler.

sever. neden sevmesin. ayrica herkes kendini sever.

kendini sevmemek, fizik estetik nedenlerden kaynaklı ise kendini sevmeyebilir ancak başkasını sevebilir. kendini sevmemek doğru ve iyi insan olmadığını bilmek kaynaklı ise, büyük olasılıkla başkasını da sevmeyecektir.

ben sevemeyecegini düşünüyorum. kendini olduğu gibi bütün kusur ve defolarıyla seversen zaten insan sevgin bünyeye otomatik ekleniyor. narsistlik derecesine getirmeden, kendini fazla da dövmeden ortalarda dengeli bir noktada kendini sevmeli insan ki başkalarını da sevebilsin.

sever ama ziyan olur. insanı mesut eden bazı şeyler aynı zamanda felaketi de olabiliyor.
sevdiğimiz şeyler de kendi eksikliklerimiz bir noktada,başkasında da kendimizi sevmeyi deneriz aslında. o sebeple kendini sevmeyen biri bir başkasında da kendisini görmeye başladığında bundan memnun olmaz,onu da değiştirmeye çalışabilir.