kendisine verilen tableti satan öğrenci

www.facebook.com/1437545979...

mülkiyet hakkı'na ne oldu? bu ülkede kimsenin mülkiyet hakkı yok gerçekten.
devlet her çocuğa tablet dağıtmayı taahhüt ettiyse zenginin çocuğuna da verecek fakirin çocuguna da.

ama devlet aylık geliri 8 bin türk lirasının altında olan ailelerin çocuklarına tablet vermeyi taahhüt ettiyse o zaman bunu yapacak. bir ülkenin kanun ülkesi mi, kabile ülkesi mi olduğu bunun gibi küçük detaylarla belirleniyor. sözleşmeleri okumadan imzalamayın diye boşuna demiyorlar.

koca devlet bir çocuğun sattığı tabletin peşine düşecek şimdi. ne günlere kaldık.

neden yasal işlem başlatılmış ki devlet bu tableti kiralık mı veriyor.

açıkcası cocugu değil, ona bunu yaptıran zorunluluğu sorgulamak lazım.

bununda altından mutlaka ‘’maddi ihtiyaç ‘’ çıkacaktır.

düşünün ülkenin ekonomisi ne durumda ki cocuk kendisine verilmiş tableti satarak, gelir elde etmeye çalışıyor.

lord helps us.

dünyayı yeniden keşfedenlerin şaşırabileceği hede. (bkz: maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisi)

yakında isyan çıkınca "ekmek yoksa tablet kemirsinler." diyecek hükümetin politikasının sonucu.

milletvekillerine verilen milyonluk saatler için de aynı hassasiyeti görmek isteriz. onların elinden de geri alınsın.
iş vermiyor aş vermiyor 10 yaşındaki çocuğa dava açıyor hey güzel ülkem!

bu yaratıcılık? bu ticari zekâ? bu çocuk okur çokta büyük adam olur

her iki taraf bakımından da haklı sebeplere dayandırılabilecek eylemin bir tarafı olan genç.

öncelikle durum üzücüdür, milyonlarca liralık parayı yöneten bir olgunun bir tableti alması tabii ki bazılarına düşündürücü ve gereksiz gelebilir. fakat sevgili dostlar, devlet bunu kullanın diye veriyor yani şarta bağlı bağışlama söz konusu. bağışlama sözleşmesi gerçekleşmemiş olsa bile (milyonlarca öğrenci ile tek tek yapılamayacağı için genel işlem kuralları geçerlidir) verilen amaçla bağlılık söz konusudur.
hukuksal amaç ve gerekçe bir yana bana göre zaten devletin kimseye tablet dağıtmaması gerekir bunu özel sektör çok daha iyi bir şekilde yürütebilir. finansal anlamda hem çalışanlar ve sektör para kazanır, öğrenci de makul fiyatla tablet alabildiği için hem satıp satmama hususunda denetime maruz kalmaz hem de üzücü sahneler ve bu tartışmalara girilmez.

bunun için de yapılacak şey basittir, güçlü ekonomi ve vergi almamak. devlet yaparsa, finanse ederse doğal olarak parasının hesabını sorma hakkını kendisinde görecektir. (bu herkes için böyle, kim bağışladığı, şartlı bağışladığı malın hesabını sormaz?)

her şey bir yana tüm iyi dileklerim o genç dostumuzla. umarım adli veya idari süreç işlemez hakkında. yaptırım konusun da tabii ki.

şimdi bu tablet çocuğa eğitim hayatının sonunda iade etmesi için demirbaş olarak kaydedildiyseee yanlış bir hareket.

fekat çocuğa her türlü şekilde kullanması adına verildiyse laf kimseye düşmez.

çocukcağız bunu zevk için sattıysa da yanlış yapmıştır çocuk.

ancak ailesine destek gibi elzem mevzular için sattıysa, sayın bakan bu çocuğu alnından öpünüz.

satan sattı tamam. herhangi bir amblem veya logo varmıdır üzerinde. amblem varsa alan neden aldı, yoksa basit zaten alımı.

eğer gidip hırsızlık yapsaydı param yok pişmanım dese hiç bir şey olmayacak çocuğun yaşadığı olay. satılmaması gerektiğini de ailesi bilmeliydi ailesi sattırdıysa bilmiyorum.

bazı insanların gözlerini, kulaklarını kapatıp görmediği, görmek istemediği günümüz gerçekleri.

ne tabletten anlatılan ders var, ne evde para. yıllardır iş bilmenin en büyük meziyet olduğunu duyarak büyümüş çocuk ne yapsın? ilk fırsatta icraata geçmiş. inşallah keyfine göre yemiştir parayı.
milli eğitim açıklama yapmış bir de. satan ve alan hakkında işlem yapacakmış. khk'yla ihraç etsinler ikisini de.

bilmeyenler için söylüyorum, bu tableti devlet velisine zimmetliyor ve bir taahhütname ile imza altına alıyor.

yani diyor ki ben sana bunu satasın diye değil, kullanasın diye veriyorum.

haliyle satması suç. bu durum tahhütnamede de açık açık yazıyor.

bütün romantizmden sıyrılıp realistik düşünülmesi gereken konu. evet fakir edebiyatı yapmak daha kolay biliyorum ama eski türk filmlerinde kalsa iyi olur.

hiç şaşırmadığım bir başlık. maalesef çok kez doğudaki okullara yapılan kıyafet, ayakkabı gibi yardımlarda öğrencilerin gelen eşyaları aldıkları gibi sattıklarına şahit oldum ya da duydum.
bir de o kadar komik paralara yapıyorlar ki bunu aklınız almaz.
bunun en büyük sebebi tabii ki fakirlik. ama sonrasındaki sebep ise, vizyonsuzluk. çocuklar kalın mont, kışlık bot ne görmemişler, bilmiyorlar onun konforunu. annesinde babasında da yok çünkü. her zaman paraları olmadığı için değil, bu vizyona sahip olmadıkları için.
3 tane dairesi olup evine internet bağlatmayan onu masraf olarak gören veliler tanıdım. eğitim önemli değil ki? neden yapsın bunu? (tekrar ediyorum tabii ilk ve en önemli sebep fakirlik ama doğuda biraz vakit geçirmiş olan varsa ikinci dediğimin de azımsanmayacak çoklukta olduğunu bilir).

çocuğun cezalandırılması doğru değil. öncelikle bu öğrencinin tableti satma nedenleri sorgulanmalı. uzaktan ahkâm kesmesi kolay.

yanlış yapan öğrencidir. eğitimin bittiği zaman tabletini geri verirsin ki başka ihtiyaç sahibi öğrenciler de faydalansın. bencil olmamak lazım. ha ailede de suç var alan kişide de suç var. devlet malını böyle kullanmamak lazım. devlet senin iyiliğin için veriyor tableti. sat diye değil.

vay be yine şaşırmadım. kiralık şirket aracını bir başkasına kiralamak gibi bir olay. ayrıca o tablet kullanım olarak verilmesi nedeniyle bir nevi demirbaş'tır.

(bkz: kesin kayserilidir)