kimsenin görmesinin istenmediği haller

insan içinde asla dinlemeyeceğim acayip saran t-pop parçası eşliğinde evde bulaşıkları yıkarken yaptığım garip hareketlerim.
bazen bu esnalarda karşı evin içinden biri ya pencereden beni görüyorsa diye ödüm kopuyor. dışarıda hanım hanımcık yürüyen bu kızın evin içinde döndüğü kekoyu görmeleri beni yerin dibine sokabilir *

not:(bkz: açılan başlığın tutması)

köpekten korkup yolumu değiştirdiğim an kimse beni görsün istemem

yeni uyandığımdaki saç baş dağınık hallerim.

o an hangi durumum daha rezil ise o hal.

bir gün avmnin lavabosunda arkadaşım beni dürttü dedi ki elzem elzem hadi gel nah savaşı yapalım.
tabii ki ona bu eylemin burda yapılmaması gerektiğini, hoş olmadığını, yakalanabileceğimizi söylemek isterdim ama çok mantıklı geldi.
birbirimize ardı arkası kesilmeyen nahlar çekerken arkadaşım birinin geldiğini fark edip durmuştu.
ama ben?
kadının tam olarak yüzüne nah çektim..
o an diyorum. keşke o an yaşanmasaydı. keşke o an beni kimse görmeseydi. o an..
o an bir toz bulutu olup yükselseydim..

ev hali. bu yüzden davetsiz misafirlerden ve sürprizlerden hoşlanmıyorum.

helada ıkınırken görünmek istemem.

savunmasız anlarınız.

çaresiz olduğumu anladığım ve bunu saklayamadığım anlardır.
hep ayaklarımın üstünde durabilen, bir şekilde durumu kurtarabilecek biri olarak gözükmeye çalıştım ve insanlar böyle gördü.
(bkz: başkaları için yaşamak)

(bkz: flört)
ne görmek ne de görülmek isterim. insana bu kadar low ıq yaşatan az olay vardır.

kızarmış bütün piliç yerken kimse beni görmesin.
evlat olsa sevilmem.

bagetleri elime alıp hayali davul setimle çaldığım ritmi beatbox yaparak seslendirdiğim o anlar.

sinirlendiğimde etrafımda kimse olmasın isterim. çok dağıtabiliyorum.