kişi sevdiğinin ahlakıyla ahlaklanır

(bkz: imam rabbani)'ye ait bir söz.

kişi sevdiği kişiyi örnek alması, ona layık olmak için kendini değiştirmesi, kendini onun için feda edebilecek kıvama gelmesi hususunda detaylar içeren derin bir sözdür.

velhasılı,sevdiğiniz kişi kara ise kararır, ak olursa ağarırsınız. dikkat edilmelidir.

doğrusu şu ki insanın sevdiği şey veya kimse onun ahlakıdır

(bkz: isin yanına varan is misin yanına varan mis kokar)

ya da şaplağıyla şaplaklanır. mesela yani.

bu, kişinin düşünsel ve etik kimliğiyle uyumlu olanı sevmesiyle ilgilidir. yani zaten kişi aslında 'ahlakına' yakışanı sevecektir. sevdiğinden ahlak alması söz konusu olamaz. (birbirini karşılıklı sevip saygı duyabilen farklı din ve kültürdeki iki kişi karşılıklı ahlak mı değiştirecekler, kim ötekinin ahlakını alacak.) rabbani dinsel bir saikle dolaylı biçimde kendi peygamberini sevmenin, kişiyi güzel ahlaklı yapacağı gibi bir tez ima ediyor. muhammedden önce güzel ahlaklı olabilmek mümkün değil, güzel ahlak yok.. peki tutarlı inandırıcı mı... tanrı insanlığı yaratıyor ama islam gelene kadar güzel ahlaklı insanlar olmasına gerek duymuyor, duymamış mı..
124 bin peygamberde mi... sanmam..