kitap sayfalarını katlamaya kıyamayan insan

ayraç niyetine kitap arasına koyabilecek bir şey bulamadığında gerekirse kaldığı sayfayı ve cümleyi telefonuna kayıt eder, yine de sayfayı katlamaz. önemli gördüğü, hoşuna giden bölümlerin altını çizmeye kıyamaz not defterine yazar.

kitaba gözü gibi bakan insandır. kitap ödünç verdiği insandan kitabını geri aldığında şoke olabilecek insandır aynı zamanda.

kitabı bir daha ele aldığında son okuduğu iki üç sayfayı acemi hızlı okuma tekniği ile okuyan hassas kalpli insandır. üzmeyin onları.

bazı gerçekler var, artık kitaplar arzu edildiği kadar basılıyor. yani kimse kimseye el yazması, biricik bir eser bırakmıyor normal şartlarda. 90. baskısı yapılan kitabın sayfasını katlasam ne kaynatıp suyunu içsem ne. tarihi eser almadım, kitabın var oluşu tehlikede değil. kitap sadece bir form, eserin sunuş şekli benim için.

okuduğum hiçbir kitap aldığım gibi kalmadı. bir kısmı bir dolabın içinde kader mahkumu hatta, yılda birkaç kez havalandırıyorum rutubetten küflenmesinler veya bit yemesin diye.

forma içerikten fazla değer biçmek zararlı olabilir. kim nasıl istiyorsa kitaplarına öyle muamele etsin tabii ki ama nihayetinde kitaplar canlı değil. kitapları yaşar kılan sayfaları ya da kapağı değil, o sayfalarda yazanlar.

abartmasın.

sayfayı katladığımda kitabı beğendimi ancak hissediyorum.

biraz abartmıyor musunuz? 2. el kitap alırken de yazılıp çizilmiş, yıpranmış, yaşanmış olmasını bekliyorsunuz.
o kitabı ben okuyorum ister katlarım ister en güzel ayraçlardan kullanırım.
birine vereceğim zaman da aynısını alırım hediye olarak veririm. malum ödünç kitaplar gelmiyor.

başkasının kitabına gözüm gibi bakarım o ayrı.

sayfadan ziyade kapağını arkasına dek açıp katlayanlar var. kalp krizi geçiriyorum görünce.

allah bilir sevdiği cümlelerin altını da çizemeyen insandır. halbuki o kitaba yaşamışlık, okunmuşluk katan sayfanın kenarının katlanması, kapağındaki kırılmaları ve altı çizili cümleleridir.

kitaplara değer veren, onları gözünden sakınan insandır. bırak sayfasını katlamayı herhangi bir yerinde en ufak bir çizik olunca içim cız ediyor benim.

kitabına iyi bakıyordur, onun değilse de emanetine iyi bakıyordur. notlar düşülebilir yaşanmışlık katar kitaba ama zamanla yırtılmaya müsait olur o katlı yerler. gerek yok, tonlarca nesne koyarak ayraç niyetine, bu sorunu çözebilirsiniz.

ben katlıyorum, özellikle de şiir kitaplarımı okurken hep öyle yaparım. sevdiğim şiirlerin bulunduğu sayfaları katlarım, bir nevi kendime not.