kız almak vermek kalıbını kullanan insan

midemi bulandıran, zihniyetinden tiksindiğim insandır.

bir kadın hakkında "almak/vermek" tabirini kullanmak ona "eşya" muamelesi yapmaktır.

kadınların bu yüzyılda bile aşağılanması.. gerçekten çok acı...

varoş dilinde oldukça yaygındır.

toplum normları yüzünden normal insan sıfatına konulan ama aslında olmayan durumdur en büyük sorunlarımızdan biri kadına psikolojik ve fiziksel şiddeti bu kadar sıradanlaşmasının sebeplerinden biri de bu sözler kültür niye nitelendirilenler başlık parası verip üzerine kız isteme töreni yapıp kız aldık diyen bir adam karşısındakini bireyden saymaması ile bu günlere gelmedik mi zaten ?

damn son!!!
bugün neye taksam da dile getirsem dedim geçen gün aklıma geldiydi.

kadının bir mal, eşya, köle gibi tanımlanmasına yol açan sözlerden biridir.

bunun içindir ki çok değerli ama çaresiz ve güçsüz olan bu varlığı elde etmek isteyen ya da eden kişi, kendini onun efendisi gibi görür. bu yüzden kadınlar taciz edilirler, öldürülürler, aşağılanırlar, itaat etmeleri beklenir ve toplumun normları onların çevresinde şekillenir.

hâlâ küçük ve saçma bir sorun gibi görünüyor değil mi?

kadını eşya olarak gördükleri için istediklerini yapabileceklerini sanıyorlar. kadına şiddet de bunların başında geliyor. insanlar bu tarz kalıpları kullanmaya devam ederse kadın da aşağılanıp şiddet görmeye devam eder.

büyük dertlerin yolu bu tip ‘detaylarla’ yapılıyor. bunu görebilsek keşke. kadını alınıp verilecek obje olarak gören insan kadına şiddeti de normalleştiriyor. ‘kadına şiddet’ kavramı düşünme ve iletişim aracımız olan dilde başlıyor yani. düzelmeye en temelden başlamayıp böyle bir dil kullandığımız sürece de kadınların sistematik bir şekilde ezilmesine katkı sağlamış oluyoruz. bu tip sorunları ‘feministlerin bir şeyleri büyütmesi’ kategorisinden çıkarıp ciddiye aldığımızda bir şeyler düzelecek, nickimin aksine optimist olduğum nadir konulardan biri bu, sabırla bekliyorum o günleri.

artık sonu gelmesi gereken insandır. bu kalıbı kullanan kadınlar, erkeklerden bile daha iticidir.

nefret ettiğim söz öbeği, dünyanın en çirkin nesneleştirmesi. sevgiyi aidiyet duygusuyla tanımlayan, karşı taraf üzerinde bir 'hak'ka sahip olmak olarak gören türk insanının tahammül edemediğim kalıbı.

marul miyiz biz? alınmaya geliyoruz .

mağara adamıdır desek yanlış olmaz sanırım. bu kalıplar, ağız alışkanlıkları derken derken çirkin bir duruma göz yummuş oluyoruz. sonu gelsin, bitsin dedikçe daha da çok gözümüze batıyor sanki bu kalıpları kullanan insanlar. sonucu da hep aynı, bu nesilden de geri kalmışlığından da nefret etmek…
kız alınmaz da verilmez de!
kendimizi geliştirmek, duvarları yıkmak ve yeniliklere açık olmak bu kadar zor olmamalı.

kime neyi alıp verdiğini bilmeyen kör cahil insandır. kardeşim mal mı satıp alıyorsun hayırdır derler adama.

bunlar dilimize yerleşmiş kalıplar. hayır ne istiyorsunuz? erkek almak , damat gitmek, erkek istemek olarak güncelleyelim isterseniz bu tabirleri.

merasim sırasında da video çekip "evlere şenlik kızınız var bizim de onda gözümüz var" şarkısını ekleyerek sosyal medyada paylaşan kişidir aynı zamanda.

21. yüzyıl normlarıyla, dile anakronizm yapılarak eleştirilmesi hayli ilginç olan insandır.

çok değil, bir, en fazla iki kuşak öncesinde bu ülkedeki evlilikler, kızın baba evinden, baba köyünden çıkıp kocasının evine, köyüne, şehrine gelmesi şeklinde idi. halen bazı yörelerde mevcudiyetini koruduğunu söylemek yanlış da olmaz.

kız almak, kız vermek deyimi de bu realite üzerine ortaya çıkmış bir şey.
partiarki eleştirisi, mevcut durumun dile sirayeti üzerinden yapılmaz. başka bir başlık konusudur.

kaldı ki bir ritüel olarak da olsa kız isteme merasimi de genç kuşaklarda dahi devam etmektedir.
kullanılan dil, sebep değil sonuçtur. bu durumu gözardı ederek yapılan eleştiriler de yersiz olacaktır.

para karşılığında olmuyor mu kardeşim bu iş? parası olmayan evlenemiyorsa bunun adı " kız vermemektir"