kız arkadaşın oyun bağımlısı olması

tam tersi * olması gerekmez miydi diye düşündüren olay.

tavla bağımlısı bir kız arkadaşım oldu. o bunu kabul etmese de baya baya ne zaman bir yere otursak tavla oynamak isteği olduğu için bana da öğretmek istedi.

ben hiç istemedim hala da bilmem. sonuçta o da satranç oynamak istemezdi. zaten böyle şeyler ayırıyor insanları.

yani birini yenip koltuk altına tavla sıkıştırmak neden haz veriyor bana hiç geçmiyor bu duygu.

biz de istedik sevgilimizle oyun atalım ama iyi oynayamıyoruz diye takıma alınmadık. erkekler kapatılsın..

(bkz: erkeklerin bir kadında aradığı kriterler)

mümkünse olmasın. her haltı ne birlikte yapmak zorundayız. ne de kadınlar çok fazla erkekleşmek zorundalar.

herkes özünü bilsin az.

benim max beklentim '2 saat oyun mu oynuyorsun yeter bee' diye gerginlik çıkaran kadındır.

'save alıyom aşkomm' diye konuyu tatlıya bağlamak güzel.

zamanında bir hanım kız arkadaşım vardı sizden iyi olmasın iyiydi.. muazzam wow oynardık.. tank healer kasrdık falan.. neyse evlendi sonra o.