1.
17 yaşındayken yapmaya sürüklendigimiz eylemdi. karnesi kötü gelince fazla kariyerist annesi telefonunu elinden almış, eve kızı kilitleyip işe gitmeye başlamıştı. bir gün kız babasının çantasından evin yedek anahtarını almış, beni rastgele bir dershanenin sekreterinden rica ederek dershaneden aradi, ben bu eve geri dönmek istemiyorum dedi. evlenmeye kaçmıyorduk. 3 gün gündüz hastane bahçesinde suriyelilerle oturduk, geceleri üniversitedeki il dışından gelen öğretim görevlileri ve yurt dışından öğrencilerin kaldığı lojmanın merdivenlerinde kafenin birinin dışından aldığımız şişme minderlerin üstünde uyuduk.
temmuz başı olduğu için sıcaktan kokmaya başladık. bizi aramasinlar diye kapattığım telefonumu açıp başka şehirde hemşirelik yapan kuzenimi arayıp durumu anlattım, o da kiyamayip gelin dedi. arada telefonumu açıp halama bilgi veriyordum. 35- 40 gün sonra polis sinyalden bizi buldu. ikimizin öldüğünü bile düşünen kızın ailesi sevindi. iki ailenin müzakereleri sonunda şikayeti de çektiler. evlenmeye değil görüşemiyoruz diye kaçmıştık zaten. kızın dayısı benim için bunu vurun demiş, babası da ben siyasi kariyerime leke suremem demiş. o dönemler çukurova belediye başkanı soner çetin'in ya danışmanı ya sekreteriydi, ileri için mv hedefi de vardı, sonra napti bilmiyorum. anne tarafı selanik göçmeni, baba tarafı mazgirt- tunceli alevisiydi, pek muhafazakar da değillerdi.
bu olay biraz hayatımı değiştirdi, durgunlastim. bu olaydan önceki son senelerde 2011 seçim afişlerini geceleri indirip yakan, nehrin kenarındaki bankları söküp nehre atan, trafoları açıp şalterleri indiren bir arkadaş grubunun provokatörü gibi bir seydim, ergenlik işte. bundan sonra duruldum belli ölçüde.
temmuz başı olduğu için sıcaktan kokmaya başladık. bizi aramasinlar diye kapattığım telefonumu açıp başka şehirde hemşirelik yapan kuzenimi arayıp durumu anlattım, o da kiyamayip gelin dedi. arada telefonumu açıp halama bilgi veriyordum. 35- 40 gün sonra polis sinyalden bizi buldu. ikimizin öldüğünü bile düşünen kızın ailesi sevindi. iki ailenin müzakereleri sonunda şikayeti de çektiler. evlenmeye değil görüşemiyoruz diye kaçmıştık zaten. kızın dayısı benim için bunu vurun demiş, babası da ben siyasi kariyerime leke suremem demiş. o dönemler çukurova belediye başkanı soner çetin'in ya danışmanı ya sekreteriydi, ileri için mv hedefi de vardı, sonra napti bilmiyorum. anne tarafı selanik göçmeni, baba tarafı mazgirt- tunceli alevisiydi, pek muhafazakar da değillerdi.
bu olay biraz hayatımı değiştirdi, durgunlastim. bu olaydan önceki son senelerde 2011 seçim afişlerini geceleri indirip yakan, nehrin kenarındaki bankları söküp nehre atan, trafoları açıp şalterleri indiren bir arkadaş grubunun provokatörü gibi bir seydim, ergenlik işte. bundan sonra duruldum belli ölçüde.
devamını gör...