kulun sıkışınca inancını sorgulaması

çaresizlik insana herseyi yaptırır.

beşinci günün şafağında beni bekleyin!

ben çok sıkışınca ağlayarak yardım istiyorum, hızır geliyor.

yani. ancak "problemlere karşı çözümün ne?" sorusuna gelen yanıt inanç mevzusu olabilir.

ortada tarih boyunca siyasal rejimlerin yaptığı zulümleri ve adaletsizlikleri tanrı'ya atan inanç geziyor ,din diye. sorgulayan kişinin bu dine " hasssttır la" demesi kadar normal bir şey yok. ama sorun burda bitmiyor, başlıyor.

peygamber, sizin çözemediğiniz için isyan edip dinden çıktığınız mevzuları, kur'an rehberliğinde siyasal bir devrim yaparak çözdü. tefecileri, kölecileri ve tekelcileri yok etti. peygamberin ölümüyle birlikte eski din yeniden ortaya çıktı. çünkü egemenler eşitliğe dayanamadı. alışmışlardı; paraya, güce ve sınırsız cinselliğe... işte senin sorununu çözecek kaynak bu güçlerin uçkurunu zevklendirmek için harcadığı parada.

ama sen diyorsun ki, kim devrim yapa da fey'yi patronlara değil garibanlara aktara? duam kabul olmazsa ben de düzene uyarım.

zaten olayın özü bu, kıç rahattayken ve insan atalet halindeyken hiçbir şeyi sorgulamaya gerek duymaz. insanın özü kriz anında ortaya çıkar, öyle ben inanıyorum iman ettim demeyle olmuyor, başına bela gelecek belki son saniyeye kadar yardım da gelmeyecek.

o zaman belli olur iman ağızda mı yoksa kalpte mi?

bir de şu var bunu allah zaten biliyor, sana da yaşatıyor ki kendi kendine şahit ol hesap günü gelince ben bilmiyordum haberim yoktu diyemezsin.

bebekler sıkışınca, küvezde ölmek üzereyken gelmeyen hızır ben sıkışınca mı gelecek?
vay canına ne hınzır hızırmış....