kusura bakma habersiz sevdik

kusura bakma,
habersiz sevdik seni.
ne çiçek sorduk rengine,
ne de mevsimi bekledik.

gözlerinden başlamadı bu yangın,
belki de bir sessizliğindendi.
bir bakmadığın anda büyüdük,
göz göze gelmeden bile delirdik.

sen bilmedin,
biz sustuk.
dile dökemedik,
çünkü düşmesin diye dudağından bir “keşke”
kendimizle savaştık.

bir adım atmadık sana doğru,
çünkü her adımda kendimizden geçtik.
bir yol yapmadık senden yana,
çünkü yol olsak da sen yürür müydın, bilmedik.

kusura bakma…
habersiz sevdik.
belki de en doğru sevgi,
hiç yük olmadan sevmektir dedik.

fedakar uruk.......