kuvvetli bir el sıkışma güçlü bir karakterin müjdecisidir

hayat felsefem.

bu cumleyi nerede okudugumu tam hatirlamiyorum. sanirim yapraklari sararmis bir kendine yardim kitabinda okumustum cocukken. o zaman bile cok gulmustum.

hayir, boyle komplike bir cumle nasil kurulur hala cozebilmis degilim. nasil bir hayalgucu, nasil bir tasavvur. inanilmaz. olur olmaz her yerde kullaniyorum bunu o yuzden konusmalarim esnasinda. ozellikle de kendi kendime konustugumda.

coşkuyla çekilen bir halay mutlu bir geleceğin habercisidir.

bu doğruysa sevindim, kiminle tokalaşsam fırıncı küreği gibi ellerinle pense gibi sıkıyorsun diyor.

kuvvetli bir el sıkma görgüsüzlüğün, ezikliğin ve fındık kadar bir beynin belirtisidir..

pandemi olduğundan beri el sıkışmıyorum ne güzel. milletin o pis ellerine dokunmak zorunda değilim. karakterine sokayım afedersin.

sadece kurban pazarlığında normal karşılanacak fiildir.

normalde uygulamanız durumumda muhtemelen elini sıktığınız kişinin içinden küfür etmesini sağlar:

“hay elini eşekler silksin, ne vardı bu kadar sıkacak”

bunu ilk kim dediyse bayram namazına yırtık çorapla gittiğini rükuya eğilince fark etsin. bu yazıyı tek elle yazıyorum ve maalesef bunun sebebi keyfi meşguliyet değil.

dün gece şirketin iş geliştirme müdürü geldi, yalakalık olsun diye bizzat aldım havalimanından. kardeşim dedi "bi radissona geçelim mi? iki tane rusla toplantımız var. hem bir şeyler içeriz." radisson dediği yer otel olduğundan, ruslar da iki tane olunca abime bak dedim, kardeşini de düşünmüş. son sürat gazladım otele. tek elle yazdığımdan uzatmıyorum buraları.
iki tane normal erkeğin oturduğu masaya yöneldi herif. abi dedim rus dediğin bunlar mı? bunlarmış. erkek rus olduğunu bilmiyordum hiç. hayal kırıklığı soslu öfkemle adamın elini sıkarken az bi sıkayım da sıcak denizlere inmenin o kadar da kolay olmadığını anlasın dedim, bileğimi alıp götürecekti neredeyse pezevek. güçlü karakter ile güçlü bilek çok farklı şeyler, aman karıştırmayın. ben yandım siz yanmayın.