1.
değişik bir vampir filmi. milos krasic kılıklı on iki yaşındaki bi kardeşimizle onun vampir kız arkadaşı arasındaki kanlı ama masumane ilişki çok güzel şekilde işlenmiş. güzel film.
devamını gör...
2.
türkçe'ye gir kanıma ismiyle çevrilmiş, 2008 yılında tomas alfredson'ın yönetmenliğinde vizyona girmiş, john ajvide lindqvist kaleminden çıkmış aynı isimde roman uyarlaması bir film.
şimdi öncelikle bu filme birçok korku?! gerilim?!?!?! filmi listesinde denk geldim, en sonunda bir bakayım diyerek araştırmaya başladım, hakkında gördüğüm yorumlar ise en iyi?!?!?!?!?! vampir filmi olduğu yönünde olunca "bu akşam bu filmi izliyorum..." dedim ve başladım.
spoiler vermeden filmi biraz eleştirip kendi çapımda anlatacağım sizlere.
öncelikle, filmin ciddi anlamda iyi kısımlarıyla başlamak istiyorum, finlandiya'nın soğuk havasını içimizde hissediyoruz. bir çocuğun günlük yaşantısını öyle güzel anlatıyor ki, "ah ulan, çocukluğumuz..." diyebiliyoruz, daha da kötüsü çocukluğumuzda birçoğumuzun maruz kaldığı o akran zorbalığını öyle şiddetli yüzümüze vuruyor ki, çocukluktan kalma travmalarımızın bir kısmı ister istemez gün yüzüne çıkıyor.
gelelim bu filmin kötü kısımlarına, film olması gerekenden neredeyse bi 40 dakika kadar fazla uzatılmış... uzatılması bir yana dursun, filmin aşırı yavaş ilerlemesi yüzünden 1 saat 54 dakikalık bir film size 3 saat izlemişsiniz gibi ağır geliyor bittiği vakit, sadece bittiğinde hissettiğiniz bir his de değil, ilk 20-30 dakikasından sonra aşırı sıkılıyor insan ister istemez.
filmin birçok kısmı havada kalmış misal, vampir olan ablamızın nasıl vampir olduğu, en başında ona yardımcı olan adam ile arasındaki bağ... küçük detaylar olmasına rağmen çok yüzeysel bırakılmış, büyük ihtimal ile romanda da böyle olduğundan dolayı birçok izleyici filmin romandan çok daha iyi olduğunu vurgulamış.
filmde üstünüzde büyük bir etki bırakacak diyalog yok, bıraktığı tek etki akran zorbalığı, tamamen bu... bu filmin bırakın en iyi vampir filmi olmasını, çerezlik bir film dahi sayılamayacak kadar kötü, çok yüksek imdb puanı olmasına aldanmayın sakın, 5.5 edecek bir film maksimum... kaldı ki korku/gerilim kategorisine alınan bir film, filmde en ufak bir korku unsuru yok, en ufak bir gerilime şahit olamıyorsunuz... izlediğim en sıkıcı ve en kötü filmlerden bir tanesi...
şimdi öncelikle bu filme birçok korku?! gerilim?!?!?! filmi listesinde denk geldim, en sonunda bir bakayım diyerek araştırmaya başladım, hakkında gördüğüm yorumlar ise en iyi?!?!?!?!?! vampir filmi olduğu yönünde olunca "bu akşam bu filmi izliyorum..." dedim ve başladım.
spoiler vermeden filmi biraz eleştirip kendi çapımda anlatacağım sizlere.
öncelikle, filmin ciddi anlamda iyi kısımlarıyla başlamak istiyorum, finlandiya'nın soğuk havasını içimizde hissediyoruz. bir çocuğun günlük yaşantısını öyle güzel anlatıyor ki, "ah ulan, çocukluğumuz..." diyebiliyoruz, daha da kötüsü çocukluğumuzda birçoğumuzun maruz kaldığı o akran zorbalığını öyle şiddetli yüzümüze vuruyor ki, çocukluktan kalma travmalarımızın bir kısmı ister istemez gün yüzüne çıkıyor.
gelelim bu filmin kötü kısımlarına, film olması gerekenden neredeyse bi 40 dakika kadar fazla uzatılmış... uzatılması bir yana dursun, filmin aşırı yavaş ilerlemesi yüzünden 1 saat 54 dakikalık bir film size 3 saat izlemişsiniz gibi ağır geliyor bittiği vakit, sadece bittiğinde hissettiğiniz bir his de değil, ilk 20-30 dakikasından sonra aşırı sıkılıyor insan ister istemez.
filmin birçok kısmı havada kalmış misal, vampir olan ablamızın nasıl vampir olduğu, en başında ona yardımcı olan adam ile arasındaki bağ... küçük detaylar olmasına rağmen çok yüzeysel bırakılmış, büyük ihtimal ile romanda da böyle olduğundan dolayı birçok izleyici filmin romandan çok daha iyi olduğunu vurgulamış.
filmde üstünüzde büyük bir etki bırakacak diyalog yok, bıraktığı tek etki akran zorbalığı, tamamen bu... bu filmin bırakın en iyi vampir filmi olmasını, çerezlik bir film dahi sayılamayacak kadar kötü, çok yüksek imdb puanı olmasına aldanmayın sakın, 5.5 edecek bir film maksimum... kaldı ki korku/gerilim kategorisine alınan bir film, filmde en ufak bir korku unsuru yok, en ufak bir gerilime şahit olamıyorsunuz... izlediğim en sıkıcı ve en kötü filmlerden bir tanesi...
devamını gör...
3.
john ajvide lindqvist'in kitabından yine aynı isimle sinemaya uyarlanmış film. filmin senaryosunu da yine yazarın kendisi yazıyor. kitabını okumadım ama, senaryoyu da yazarın kendisi yazdığı için kitapla tutarlıdır diye düşünüyorum.
film ülkemizde "gir kanıma" adıyla yayınlanmış ama, ilgili başlığa girince rahmetli harun kolçak'ın şarkısıyla karşılaşıyoruz. "let the right one in" adıyla da filme ait bir başlık açılmış, orijinal adıyla isveççe de açılmış. sanırım bu konuda editörlerimize görev düşüyor. açtığı başlığın başka bir başlığa taşınması konusunda hassas olan yazarlarımız olabilir ama, buna da bir çözüm bulunmalı. açılan başlık silinmeden, başlığa tıklandığında, dünya genelinde kabul gören isim adı altına ilgili yazı yönlendirilebilir.
tomas alfredson'un yönettiği filmde başrolleri iki çocuk oyuncu paylaşıyor. kare hedebrant ve lina leandersson. oyunculuklar çok başarılı. "zaten çocuk bunlar, çocuk rolünü oynuyorlar, abartılacak birşey yok" demeyelim. kamera karşısında zor olan da kendini olduğun gibi oynamak değil midir? bunu oyunculuk tecrübesi olan arkadaşlara soruyorum zira, benim böyle bir tecrübem yok. * lina leandersson'un canlandırdığı karakter eli'nin başarısında, eli'ye ses olan seslendirme sanatçısı * elif ceylan'ın payı da büyük, onu da es geçmeyelim istedim. oskar rolündeki kare'ye yorum yapmama gerek bile yok, izleyince notunu kendiniz zaten vereceksiniz.
filmimiz isveç stockholm'ün kenar mahallelerinden birinde geçiyor. oskar 12 yaşındadır ve okulda akran zorbalığına maruz kalmaktadır. bu onda öyle bir travma olmuştur ki, kafasında senaryo ve diyalog kurarak, elinde bıçakla sanki zorbaları bıçaklıyormuş gibi ağacı bıçaklacak seviyede intikam duygusuna kapılmaktadır. bir gün yan daireye taşınan eli ile tanışır. ilk başlarda kendisine soğuk davranan eli ile oskar zamanla çok yakınlaşmaya başlayacaklardır.
eli 12 yaşında bir çocuk vücuduna hapsolmuş bir vampirdir. filmde çok net işlenmese de eli, androjen bir bireydir. yüzlerce yıl önce asilzade bir vampir tarafından hadım edilmiştir. bu bilgi de kitaptan. yani ilk başta babası veya aile büyüğü sandığımız hakan'la eli arasında aslında, eli'nin oskar'la kurduğu arkadaşlık gibi bir ilişki vardır. hakan eli'nin beslenmesi için kurban bulmakta ve onları öldürmektedir. eli'nin bir gün avdan eli boş dönen hakan'ı azarlamasından zaten aralarındaki geçmişe uzanan ilişkiyi anlayabiliyoruz.
gazetelerden cinayet haberlerini keserek kendisine bir ajanda yapan oskar'ın, eli'ye uzun yıllar eşlik etmeye uygun bir karakter olduğu izlenimi yaratılmış. fakat, eli'nin de oskar'ı ilmek ilmek işlediği gözümüzden kaçmadı. onu, okuldaki zorbalara karşı kendisini savunması ve onlara karşı müdahalede bulunması hususunda yeterince cesaretlendirmiştir. buradaki soru işareti eli'nin bunu çocuk aklıyla mı yaptığıdır?
filmi beğenmeyen, imdb puanının çok şişirilmiş olduğunu düşünen, akran zorbalığından başka bir mesaj verilmediğini düşünen çok kişi vardır. hatta neden korku ve gerilim kategorisine alındığını sorgulayanlar da olacaktır. 7 yaşında izlediğim bir vampir filminden sonra çok korkmamla beraber, vampirlerin gerçek olduğunu sanmam sanırım bu tarz filmlerin niçin bu kategoriye alındığına ışık tutacaktır. çocukluğunda "clementine" çizgi dizisini de izleyen birisi olarak, o dönem biz çocuklara toplumsal bir deney yapıldığını biz daha yeni yeni anladık. *
ben filmi bir vampir filmi olarak değerlendirmiyorum. sevdiği kişi için cinayet işleyebilme psikolojik eşiği ve rahatlığı görüyorum. rahatsız edici olan da bu rahatlık ve alışılırlık. eli'nin işlediği cinayetler, bir aslanın ceylanı boğazlaması gibi temel ihtiyaç düzeyine indirgenirken, oskar'ın gelecekte işleyeceği cinayetlerin ise, her ne kadar aşk kılıfına sokulacak olsa da, aslında daha dürtüsel olduğu mesajı veriliyor.
ben filmin haricinde farklı bir psikolojiye de değinmek istiyorum. çocuk vampir psikolojisi veya "çocuk vampir paradoksu". bu psikolojiyle ilk "an interview with a vampire" filmiyle tanıştım. kirsten dunst'ın 12 yaşındayken canlandırdığı claudia adındaki küçük vampiri hatırlarsınız. her gün saçlarını kestiği halde, ertesi gün aynaya baktığında saçlarını aynı uzunlukta görmekten nefret ediyordu ve bu çocuksu yakarış filmde çok iyi işlenmişti. iki karakter de 12 yaşında birer vampir. tabi claudia'nın vampir olarak ömrü çok uzun olmadığı için çocuk gibi çocuk olarak kalmış. eli ise yaşanmış yüzlerce yılın verdiği olgunluğu taşıyor ama tam bir yetişkin de diyemiyoruz.
insanın zihinsel gelişimi, fizyolojik olarak 30 yaşına kadar sürüyor. sinir hücre sayısı artmasa da, sinirler arasındaki bağlantı sayısı artıyor. zihinsel olgunluğu oluşturan da bağlantı sayısı. edinilen her deneyim de bağlantı sayısını arttırıyor, sinir ağınızda yeni köprüler oluşturuyor. 12 yaşındaki bir çocuğun elbette fizyolojik zihinsel gelişimi tamamlanmamıştır. olayı biraz da bu yönüyle değerlendirmek lazım.
hem fizyolojik, hem zihinsel olarak 12 yaşınıza döndüğünüzü ve o bedenle yüzlerce yıl yaşadığınızı düşünün. ülkelerin bile yıkılıp, yerine yeni devletlerin kurulduğuna şahit olacaksınız. en sevdiğiniz insanları bir bir kaybedeceksiniz. gözyaşlarınız çocuk olarak kalabilir miydi? hayatın anlamına veya anlamsızlığına erişebilir miydiniz? eriştiğiniz noktada huzur içinde yaşayabilir miydiniz? yoksa biyolojik akranlarınız oyun oynamaya çağırdığında, hala heyecanla koşa koşa gider miydiniz? yüzlerce yıl boyunca çocuk olarak kalabilir misiniz? içinizdeki kirlenmemiş, saf ve temiz çocuğu her zaman korumanız dileklerimle, iyi seyirler.
film ülkemizde "gir kanıma" adıyla yayınlanmış ama, ilgili başlığa girince rahmetli harun kolçak'ın şarkısıyla karşılaşıyoruz. "let the right one in" adıyla da filme ait bir başlık açılmış, orijinal adıyla isveççe de açılmış. sanırım bu konuda editörlerimize görev düşüyor. açtığı başlığın başka bir başlığa taşınması konusunda hassas olan yazarlarımız olabilir ama, buna da bir çözüm bulunmalı. açılan başlık silinmeden, başlığa tıklandığında, dünya genelinde kabul gören isim adı altına ilgili yazı yönlendirilebilir.
tomas alfredson'un yönettiği filmde başrolleri iki çocuk oyuncu paylaşıyor. kare hedebrant ve lina leandersson. oyunculuklar çok başarılı. "zaten çocuk bunlar, çocuk rolünü oynuyorlar, abartılacak birşey yok" demeyelim. kamera karşısında zor olan da kendini olduğun gibi oynamak değil midir? bunu oyunculuk tecrübesi olan arkadaşlara soruyorum zira, benim böyle bir tecrübem yok. * lina leandersson'un canlandırdığı karakter eli'nin başarısında, eli'ye ses olan seslendirme sanatçısı * elif ceylan'ın payı da büyük, onu da es geçmeyelim istedim. oskar rolündeki kare'ye yorum yapmama gerek bile yok, izleyince notunu kendiniz zaten vereceksiniz.
filmimiz isveç stockholm'ün kenar mahallelerinden birinde geçiyor. oskar 12 yaşındadır ve okulda akran zorbalığına maruz kalmaktadır. bu onda öyle bir travma olmuştur ki, kafasında senaryo ve diyalog kurarak, elinde bıçakla sanki zorbaları bıçaklıyormuş gibi ağacı bıçaklacak seviyede intikam duygusuna kapılmaktadır. bir gün yan daireye taşınan eli ile tanışır. ilk başlarda kendisine soğuk davranan eli ile oskar zamanla çok yakınlaşmaya başlayacaklardır.
eli 12 yaşında bir çocuk vücuduna hapsolmuş bir vampirdir. filmde çok net işlenmese de eli, androjen bir bireydir. yüzlerce yıl önce asilzade bir vampir tarafından hadım edilmiştir. bu bilgi de kitaptan. yani ilk başta babası veya aile büyüğü sandığımız hakan'la eli arasında aslında, eli'nin oskar'la kurduğu arkadaşlık gibi bir ilişki vardır. hakan eli'nin beslenmesi için kurban bulmakta ve onları öldürmektedir. eli'nin bir gün avdan eli boş dönen hakan'ı azarlamasından zaten aralarındaki geçmişe uzanan ilişkiyi anlayabiliyoruz.
gazetelerden cinayet haberlerini keserek kendisine bir ajanda yapan oskar'ın, eli'ye uzun yıllar eşlik etmeye uygun bir karakter olduğu izlenimi yaratılmış. fakat, eli'nin de oskar'ı ilmek ilmek işlediği gözümüzden kaçmadı. onu, okuldaki zorbalara karşı kendisini savunması ve onlara karşı müdahalede bulunması hususunda yeterince cesaretlendirmiştir. buradaki soru işareti eli'nin bunu çocuk aklıyla mı yaptığıdır?
filmi beğenmeyen, imdb puanının çok şişirilmiş olduğunu düşünen, akran zorbalığından başka bir mesaj verilmediğini düşünen çok kişi vardır. hatta neden korku ve gerilim kategorisine alındığını sorgulayanlar da olacaktır. 7 yaşında izlediğim bir vampir filminden sonra çok korkmamla beraber, vampirlerin gerçek olduğunu sanmam sanırım bu tarz filmlerin niçin bu kategoriye alındığına ışık tutacaktır. çocukluğunda "clementine" çizgi dizisini de izleyen birisi olarak, o dönem biz çocuklara toplumsal bir deney yapıldığını biz daha yeni yeni anladık. *
ben filmi bir vampir filmi olarak değerlendirmiyorum. sevdiği kişi için cinayet işleyebilme psikolojik eşiği ve rahatlığı görüyorum. rahatsız edici olan da bu rahatlık ve alışılırlık. eli'nin işlediği cinayetler, bir aslanın ceylanı boğazlaması gibi temel ihtiyaç düzeyine indirgenirken, oskar'ın gelecekte işleyeceği cinayetlerin ise, her ne kadar aşk kılıfına sokulacak olsa da, aslında daha dürtüsel olduğu mesajı veriliyor.
ben filmin haricinde farklı bir psikolojiye de değinmek istiyorum. çocuk vampir psikolojisi veya "çocuk vampir paradoksu". bu psikolojiyle ilk "an interview with a vampire" filmiyle tanıştım. kirsten dunst'ın 12 yaşındayken canlandırdığı claudia adındaki küçük vampiri hatırlarsınız. her gün saçlarını kestiği halde, ertesi gün aynaya baktığında saçlarını aynı uzunlukta görmekten nefret ediyordu ve bu çocuksu yakarış filmde çok iyi işlenmişti. iki karakter de 12 yaşında birer vampir. tabi claudia'nın vampir olarak ömrü çok uzun olmadığı için çocuk gibi çocuk olarak kalmış. eli ise yaşanmış yüzlerce yılın verdiği olgunluğu taşıyor ama tam bir yetişkin de diyemiyoruz.
insanın zihinsel gelişimi, fizyolojik olarak 30 yaşına kadar sürüyor. sinir hücre sayısı artmasa da, sinirler arasındaki bağlantı sayısı artıyor. zihinsel olgunluğu oluşturan da bağlantı sayısı. edinilen her deneyim de bağlantı sayısını arttırıyor, sinir ağınızda yeni köprüler oluşturuyor. 12 yaşındaki bir çocuğun elbette fizyolojik zihinsel gelişimi tamamlanmamıştır. olayı biraz da bu yönüyle değerlendirmek lazım.
hem fizyolojik, hem zihinsel olarak 12 yaşınıza döndüğünüzü ve o bedenle yüzlerce yıl yaşadığınızı düşünün. ülkelerin bile yıkılıp, yerine yeni devletlerin kurulduğuna şahit olacaksınız. en sevdiğiniz insanları bir bir kaybedeceksiniz. gözyaşlarınız çocuk olarak kalabilir miydi? hayatın anlamına veya anlamsızlığına erişebilir miydiniz? eriştiğiniz noktada huzur içinde yaşayabilir miydiniz? yoksa biyolojik akranlarınız oyun oynamaya çağırdığında, hala heyecanla koşa koşa gider miydiniz? yüzlerce yıl boyunca çocuk olarak kalabilir misiniz? içinizdeki kirlenmemiş, saf ve temiz çocuğu her zaman korumanız dileklerimle, iyi seyirler.
devamını gör...
4.
nasıl tarif edeceğimi bilemiyorum.
korku ile dramın iç içe geçtiği, soğuk ve karanlık atmosferiyle beni ekrana bağlayan sıra dışı bir film.
acayip bir atmosfer, garip bir sakinlik ve rahatsız edici bir hava...
melankolik bir yalnızlığın ve o yalnızlıktan kurtulmayı bekleyen biri vampir iki çocuğun benzersiz filmi. 8/10
korku ile dramın iç içe geçtiği, soğuk ve karanlık atmosferiyle beni ekrana bağlayan sıra dışı bir film.
acayip bir atmosfer, garip bir sakinlik ve rahatsız edici bir hava...
melankolik bir yalnızlığın ve o yalnızlıktan kurtulmayı bekleyen biri vampir iki çocuğun benzersiz filmi. 8/10
devamını gör...