lisede yaşanan komik olaylar

beden eğitimi dersinde boş sınıfta üç erkek arkadaşla beraber kiminki daha büyük polemiğine girmemiz. yetmezmiş gibi çıkarıp yanyana koyup ölçmemiz. tam o anda on kişilik sınıf kızlarının cat diye kapıyı açıp içeriye dalıp manzarayı görüp çığlık çığlığa kaçışması. bizim utancımızdan iki gün okula gelemememiz. sonra hakkımızda üç silahşörler diye yıllarca bitmeyen geyik yapılması..

kel hocanın keline lazer tuttuktan sonra hocanın durumu farketmesi ve yapanın saçını tahtada kesmesi..

sırt çantama ot koydular malum sebepten. otu çıkarıp soru çözmeye devam ettim.

başlayamadım ki komik anım olsun dedirten başlık.

okulda deprem olurken şarkı açıp oynayan çılgın arkadaşlarım ben korkudan sıraya yapıştığım için bana çok gülüp çokça dalga geçmişlerdi. bir de onlara bağırıyordum azıcık komik mi ölüyoruz diye.* depremler gerçekten hassas noktam. ama bu olaya çok gülmüştüm. hala hatırladıkça güler dururum.*

bir gün dersimize giren hocalardan biri, bizi sınıfın içinde olmak şartıyla serbest bırakmıştı. herkes sessiz sakin bir şekilde takılıyordu. kimimiz test çözüyordu, kimimiz kitap okuyordu, kimimiz müzik dinliyordu... sınıfta çıt yok. derken yan sınıftan devasa bir kahkaha sesi duyuldu. aradan iki saniye geçmeden müdür yardımcılarından biri , "kim o hayvan gibi kişneyen kişi?" diyerek kızgınlıkla sınıfa daldı. bir ders saati boyunca yapmadığımız bir şey yüzünden bomboş bir nutuk dinledik. işin garip yanı, kimse de "hocam biz yapmadık." diye itiraz edemedi. türk komedi dizisi tadında bir andı.

okullar açıldı biliyorsunuz. gün pazartesi. okula geldik sıra var benim çanta da amma ağır. belim kopacak. istiklal marşını okuduk. tam yukarı çıkacakken bizim sevimsiz müdürden bir ses geldi: 11. sınıf ve 12.sınıflarda sadece kızlar çıksın yukarı. 12.sınıfım sigara
dedikoduları dolaşıyor içen varmış bizim tuvalette. en azından birkaç hoca bunun böyle olduğunu iddia ediyor. neyse bizde arama yapacak herhalde diye kendi aramızda konuşuyoruz. tabi ki bağırdı: kendi aranda konuşma. neyse sustuk bu merdivenden indi. sol en baştaki sıranın yanına yürüdü. arama yapacak diye beklediğimizden çantaları indirenler falan oldu. arama yok dedi. maskeyi indirmesini söyledi öğrenciye. üfle dedi. kulağını çevirmiş bir de öğrenciye. herhalde korona kapmasın diye. neyse adam 100 kişiye mi ne kulağına üfletti ya. sonra pazartesiden cumaya üfledik durduk tıpkı trafik memurunun test yaptığı sürücüler gibi. salı günü de tam yaparken hababam sınıfı müziği çaldı zil olarak. yemin ediyorum böyle bir sahne ancak zaten hababam sınıfında olur.
not: yoldaş anonimiz demi beni ele verme daha mezun olmadık 10 ay idare et yeter. gerçi bir şey de demedik hakaret yok metinde. gene de saçma sapan bir uygulama.

okuldan eve dönüyoruz arkadaşlarla.üç sap,ortadaki ben.neyse şanstan açıldı konu.dedik şansımız olsaydi şu soru çıkmazdı bla bla.ortadaki “şanslı”ya kuş sıçtı.hay ben şansıma dedim ve kahkahayi koyverdik.ağzını kırdığımın kuşu,kaç sene geçti hala daha atarlıyım sana.

lise 3 veya 4 'teyiz. okul basketbol takımındayım. bizim hocanın da en nefret ettiği şey ısınmadan hemen topa sarılıp oynamak. neyse bigün akşam ders çıkışı antrenman var yine ama hoca henüz gelmedi. biz girdik kafaya göre ısınıyoruz. potanın birinde de okulun diğer hocaları maç yapıyor.ben de girdim aralarına oynuyorum. sonra başka arkadaşla değiştik, gectim kenara. 1 dakka bile olmadı bizim hoca(koç) geldi. tabi bizim takımda ısınan yok, herkes topla oynuyo. ben hariç, yoruldum kenarda bekliyorum. koç herkesi soyunma odasına çağırdı. halka oluşturduk ecelimizi bekliyoruz. adam tokatlamaya başladı milleti. yavaş yavaş yaklaşıyor. bana geldiğinde gözleri kapattım. veeeeee hiçbir şey olmadı. beni atlayıp yanimdakinden devam etti. az önce o oyunu oynayıp da centilmenlik yapıp yerimi arkadaşıma bıraktığım için ödüllendirilmiştim galiba. budur.

dokuzuncu sınıftaydık. yan sınıfımızda ibrahim diye bir çocuk vardı. günlerden bir gün ibrahim ve arkadaşları bahçede dolaşırlarken bir anda arkadaşları ibrahim'e el şakası falan yapmaya karar verdiler. işte ergen erkek eğlencesi, anlamışsınızdır çok detay vermeyeceğim. birbirleriyle boğuşurlarken gruptan biri çıkıp ibrahim'in ayakkabısının tekini çıkarıp kaçmaya başladı elinde ayakkabıyla. arkasından koşup yakalamaya çalışıyorlar falan derken ayakkabıyı kaçıran arkadaş ayakkabıyı sınıfın açık camından içeri atmanın komik olacağını düşündü. bu arada sınıflarımız en üst kattaydı. sonra ne olsa beğenirsiniz? ayakkabı camdan içeri girmek yerine çatıya uçtu ve orada kaldı. top falan attılar yine de düşmedi. mecburen bıraktılar lakin ibrahim tüm gün tek ayağı cıbıl bir vaziyette gezdi.

şimdi komik noktaya geliyoruz. o ayakkabı biz 12. sınıftayken çatıdan aşağı bir anda çat diye düştü ne hikmetse. gerçek bir yaşam formuydu resmen. yeşillenmiş, yosunlanmış, küflenmiş... iddia edilene göre hâlâ ayak da kokuyormuş.* ibrahim ve arkadaşları heyecan, hayret, şaşkınlık, sevinç ve türlü duyguların karışımıyla o ayakkabıyı alıp tüm gün okulda put gibi gezdirdiler. sonrasında da bahçeye gömdüler. mezar taşı bile vardı. uzun süre güldük bu olaya.

sınıfımız 3.kat koridor sonundaydı ve koridor lisenin arka bahçesine bakan pencereyle sonlanıyordu. arka bahçe kuytuluğu da eşkiya tayfanın sote sigara mekanıydı. koridor penceresinden dışarı yarı sarkıp aşağıdakilerle haberleşilirdi. yarı sarkan eğilmiş biri görüldüğünde de, koridora yeni çıkanlarca koşarak gelip içeri girmesine fırsat vermeden, sırtına atlanıp uzun eşek oynamak, hem aşağıdakileri hem koridorda seyredenleri epey eğlendiren bir sınıf geleneğiydi yalan yok. dışarı sarkanın, pozisyon gereği sesi feryadı içerden duyulmaz, küfürlü tepkileri aşağıdakileri de ziyadesiyle eğlendirirdi. öyleki kimi zamanlar iki hatta üç kişinin dışarı sarkanın sırtına atlayıp bindiğine tanık olunurdu. okula yeni gelen, oldukça meraklı bir din kültürü hocasının, üstüne vazife olmayan bir merakla 'aşağıda ne var, niye sarkıyorsunuz' nasihatlarını takiben, pencereden sarktığı bir anda da olanlar oldu; (sarkanın hoca olduğunu bilmeyen) koridorun öteki ucundan kata çıkan öğrenciler, koşarak geldikleri gibi, tabi sırayla atladılar sırtına, adam feryat figan bağırıyor, ama doğal olarak duyan da aldıran da olmuyordu. bu seramoni ders zili çalıp koridorda hocalar belirene kadar da devam ettiği için, sınıfın erkek nüfusunun yarıdan fazlası dönüşümlü olarak dinci reşat'a inip binerek günlük rutini izledi. adam bir fırsat içeriye kendini atabildiğinde doğrulamıyor, branşından beklenmeyecek küfür repertuarını saydırıyordu.(nazik adammış yalnız, küfürler için bizden özür bile diledi sonra. sınıf şöhretimiz pek iyi olmadığından, adamcaaz belki de tırstı bilemem.) sonunda ne mi oldu, rutin disiplin ifadelerimiz... uyarı vs.. sonrasında hoca, diğer hocalarca ikna olunarakta noktalandı. adamın asıl zoruna gidenin, sırtına binmemiz değil de, arada poposuna şaplak atarak dehleyenler olduğunu söylemesi ilgimizi çekmişti. ona çok içerlemişti ve kim/ler olduğunu (niyeyse) ısrarla öğrenmek istemesi bizi şaşırtmıştı..ama tabii fail/ler asla bulunamadı.

öğretmen osurduydu.

lise 2'deyken herhalde... din kültürü ve ahlak bilgisi dersinden sınav olacağız. ben hocanın en gözde öğrencisiydim zira temel duaların hepsini ezbere biliyorum. dindar olduğumdan değil de... abimle aramızda iki yaş var. o, ortaokula geçtiğinde abimlere duaları ezberletiyorlardı. yani o evde bunları sesli olarak okuyarak ezberlerken, o zamanlar aynı odada ranzada kaldığımızdan ben de ezberlemiş oldum 8-10 tane duayı, henüz ilkokuldayken. bunun lise 2'de bile ekmeğini yiyorum işte. neyse, lise 2'de din dersinden sınav olacağız ve ben küçük kağıtlara kopyalarımı yazdım ve sınava girdik. lanet olsun ki hoca çok kazık ve detay sorular sordu ve 10 sorunun 5 tanesini cevaplayabildim ve bunların da 1-2'sini de yarım yamalak... sınav bitti ve zaten 7 kişiydik dil bölümünde. herkese de söyledim, 40 falan alabilirim. hoca kıyak geçerse de 45 falan olur maksimum falan dedim. bir arkadaş da sınavda kitabı açabilmiş ve 10 soruyu da cevaplamış. minimum 90 alırım, 100 bile olabilir dedi. neyse işte ertesi hafta falan sınav sonuçlarımız okundu. ben 90 aldım bu arkadaş da 50 mi ne aldı. hocanın beni bu denli kayırmasını beklemiyordum. haha. bu arkadaş hocadan söz istedi ve ben nasıl 50 alırım, tüm soruları cevapladım falan dedi. hoca da, aldın işte falan diye tersledi bunu. kağıdımı görmek istiyorum falan dedi arkadaş; hoca bunu kabul etmedi. bu arkadaş böyle öfkeden kıpkırmızı oldu veeeeeee... "peki özgür nasıl 90 aldı?" dedi, beni işaret ederek.

hoca da ne dese beğenirsiniz... "sen özgür'le kendini bir mi tutuyorsun?" dedi. ahaha. arkadaş da bir şey diyemedi başka ve yerine oturdu.

böyle duaları bilmek işe yarayabiliyor yani arkadaşlar. inançsız da olunsa, genç arkadaşlara öğrenmelerini öneririm. *

tahtanın başından bir cümleyi yazmaya başlayan felsefeci tahta bitince cümleyi duvarda yazmayı sürdürdü, kapıya kadar yazdııı yazdııı kapıya ulaşınca çıktı gitti dersin ortasında. öğrenci kafasıyla deli damgası vurmuştuk adama, şu an dahi olduğunu anlıyorum öğretmen bakış açısıyla bakarak. sınıfta kalamayacak kadar öğrencileri görecek gözün olmadığı anlar oluyor, deliye vurup çıkıp gitmek çok zekiceymiş.

daha önceden yazmış mıydım hatırlamıyorum... lise zamanı bir dönem geometri hocalarımızdan biri olmadığından dolayı (sanırsam doğum izniydi) derslere branşı matematik olan okul müdürümüz girdi. adam unutmuş tabi matematik, geometri hak getire. yaptığı tek hesap döner sermaye...
tam 3 hafta dersimize geldi. dersleri çözümlü soru bankasından işliyoruz sadece. bir gün derste kalktı tahtaya soruyu çizdi o an fark etti, nasıl olduysa yanlış soru bankası ile gelmiş. soruların çözümü yok! karizma çizilmesin diye soruyu çözmeye başladı ve nasıl becerdi hiç birimiz anlamadık üçgenin iç açılar toplamını 275 derece buldu. hocam diyoruz öklid evreninde 180 derece olması lazım. bizim kız arkadaşlardan biri "hocam burada muhteşem üçlü var. o metodu kullanmalıyız" dedi. hoca zaten morarmış durumda dedi ki "kızım ben burada muhteşemlik bir şey görmüyorum" nasıl gülme krizine girdiysek sınıfça, müdürümüz küstü bir daha bizim derslere gelmedi*. hali hazırdaki matematik hocamız geçici olarak dersleri vermeye başladı. eğer zaten dönemi müdürümüzle bitirseydik yaşanacak kayıpla mühendis, doktor şu bu çıkmazdı bizim sınıftan...*

ben totomla kalorifer peteği kırmıştım.
hemen anlatıyorum o zamanlar tabi cılızım 45 kilocuk bir ergenim ve kış gelince herkes gibi bende okulda yanan kalorifere totomu yaslamak istemiştim ancak yeterli gelmediyse demek ki peteğe oturma kararı aldım ve ayaklarımı da masaya yasladım. bir kaç dakika geçti altımdan bir şey kayıyor baktım yamuluyorum hemen ayaklandım bir baktım petek yere devrilmiş kenardaki su bağlantısı borusu da duvarı delerek zemine kadar inmiş..müdür geldii, personeller geldi, hocalar geldi büz tüm sınıf totomla yaptığım şahesere gülüyoruz erkeklere bakıp diyorlar bunu hanginiz başardı benim yaptığımı öğrenenler şok. sonra yaptılar ettiler sıva cart curt 2 güne halloldu buda beyle bir anımdır.