1.
yönetmen koltuğunda kiyoshi kurosawa oturan, 2005 yılında japonya'da vizyona girmiş, janrasında gizem, gerilim ve korku vaat etmiş olsa da aslında komedi ve dram dışında pek bir janraya hakim olamamış bu filmden bahsetmem lazım size.
filmin konusuyla başlayalım. film yazar bir ablamızın üretememe sürecine girmesiyle başlıyor... mide ağrısı ve kusma şikayetlerini psikolojik olarak depresyona girmesine bağlayan ablamız editörü sayesinde uzak bir yerde yazmak için bir ev kiralıyor, gecenin bir vakti tuhaf bir adamın karşı dairede bir iş çevirdiğine tanık olmasıyla film başlıyor... bu tuhaf adam kim? karşı dairede neler yapıyor? ona kendi evinde tuhaf bir rahatsızlık veren şey ne?
konusu güzel, ilgi çekici gibi gözükse de korkunç oyunculuk ve ciddi anlamda kötü bir senaryo yüzünden ''ulan biz ne izledik böyle?'' diye iç geçirebiliyorsunuz... film bir puzzle gibi, onu tamamlamak istiyorsunuz ama o kadar elinizde kalıyor ki, bir zamandan sonra salıp tamamen filmin sıkıcı gidişatını takip etmek istiyorsunuz ve bu sizi hiç tatmin olamayacağınız bir yere götürüyor, senaryosu leş.
görüntü bakımından 90'lar sonu 2000'ler başı japon filmlerinin o güzel, o bol grenli havası hakim, o konuda çok tatmin oldum ben.
müzikal anlamda pek bir şey yok, ses yönetimi de eh işte, kurosawa'nın sınıfta kalmış yapıtlarından bir tanesi... cure filmi de beni hiç tatmin etmemişti son kısmıyla... keza, kairo da öyle. sanırım ben kurosawa filmlerinin sonunu bir türlü sevemiyorum lan!
devamını gör...