mahşer gününe katılamama sebepleri

agorafobim var.

şahsen birçok sebebi var fakat en önemlisi canımın istememesi..

girişte soruyorlar zaten.
katılmak ister misiniz?

müşteri gelecek görüşmemiz var.

toplantı iptal.

çok kalabalık olur şimdi asosyalim ben

(bkz: cemiyetimiz var)

beni toprak kabul etmez ne mahşer günü.

kıyamet sonrası stres bozukluğu nedeniyle rapor aldım.

katılmak istemiyorum. mecburiyse katılmak gelip taşıyın yormayın beni.

rapor aldım.

klima yok dediler, işim olmaz.

öper*m mahşer gününü deyip mahşer kalabalığından uzaklaşmaya çalışırken kendi milletini kaybediyorsun düşünsene...
öyle uzaklaşmışsın ki pakilerin, afkilerin içine düşmüşsün.
felaket bir şey...
hani insanı böyle bir umutsuzluk ve pişmanlık ateşi basar ya birden ve hiç geçmez...
yürekten yükselir o ateş, insanı ele geçirir.
dilini damağını kurutur. dizlerinin dermanını kesen bir korku sarar bedenini.
ben şimdi ne yapacağım! diye kalırsın öylece.
kimse elinden tutmaz...
sakinleştirmez...
oysa bir bebek gibi anne kucağı arar insan.
tanıdık yüzler, dostça yaklaşımlar anne kucağı olur işte insana...
tekrar kendi milletinden birilerine, hiç olmadı şöyle bir azerilere filan ulaşabilirsen o da bir şey. kendini güvende hissedersin.
o yüzden mahşer günü ben dağa tepeye çıkayım, insanın olmadığı bir yer bulayım, ben katılmıyorum, siz bakın dalganıza demeyin... kaybolma, dahası mehmet âkif'in de dediği gibi, kimi hindû, kimi yamyam, kimi bilmem ne bela! tiplerin içine düşme tehlikesi var sonunda.

bunun hayattaki ön gösterimleri ilk kez annesini kalabalık içinde kaybeden çocuk korkusu, hayatının kadını tarafından, canından çok sevdiği hanımı tarafından terk edilme korkusu, üni sınavına gireceğiniz okulun yerine gittiğinizde okulu yerinde bulamamanız, haritada eski konumunun gösterilmesi, taşınmış olması vb. olabilir. insanı öldürmez ama aklını alır. deliye döndürür. çaresizliğin pençesinde, 'işte şimdi bu güzel oyun bitti. sonsuza kadar onsuzum. ben bittim. şimdi ne yaparım.' dersiniz. yüreğiniz kan ağlar...

o zaman dikkatli olmakta fayda vardır.
mahşer gününe katılmamak gibi bir sey olamaz. milletinizi takip edin yoksa psikolojik olarak çok yıpranırsınız. benden demesi..

eşiniz varsa elinden tutun en yakınınız yanınızda olsun. aman birbirinizi kaybetmeyin.
öptüm.

sûra üfürüldüğünde:

(bkz: siz geçin ben bir arkadaşı bekliyordum),

(bkz: şimdi kim kalkacak),

(bkz: herkes bi kalksın en son kalkarım),

(bkz: yok abi biz sonradan katılacakmışız),

(bkz: bizim belgeler tamamlanmamış)…

ben üniversitede kalabalık diye anfi derslerine bile girmezdim, ne mahşeri evladını seveyim.

çok trafiğin olması bu yüzden yetişememek.

aga bi soorakine işşalla, akşam malum rakı, balık, deniz.. sabahlamışız billa..!!

- katılamıyorum çünkü ben allaha inanmayan bir gerizekalıyım. ölünce karbon olup börtü böceğe yem olacağım sonra da yok olacağım sanmıştım.
şimdi çıkmışlar hesap vereceksin diyorlar. ne bilelim burada hesap olacağını?
bize daha kesin delillerle gelmediniz ki kardeşim?
3-5 tane salak inanıyordu, biz de onlarla dalga geçiyorduk. şimdi ne olacak?
+ bir şey olmayacak. inanmadığınız, önemsemediğiniz yaratıcı sizin feryatlarınızı önemsemeyecek. cehennemde yanmak değil, sizi yaratan, size can veren, sonra o canı alan ve cesedinizi çürüten, sonra o çürümüş cesedinizi yepyeni halde tekrar yaratıp can veren yaratıcı sizi dikkate almayacak. yokmuşsunuz gibi davranacak. bütün ilgisini, sevgisini, ve dahi bütün güzel nimetlerini görmedikleri halde kendisine boyun eğenlerin ayaklarının altına serecek. daha güzeli onlarla direkt irtibata geçecek, sırlarını açacak. inşallah ben de rabbimin özel misafirlerinden olma şerefine kavuşurum. inanmayanlar inanmayabilir. ben sonuna kadar inanıyorum ve rabbimin varlığı beni mutlu ediyor.

sınavdan kalmışım zaten boşa niye gideyim.

hatunla buluşacağız, daha sonra haberlesiriz..