markette sıra beklerken sağa sola dikkatle bakar gibi yapmak

ne zaman bir (bkz: a101), (bkz: bim) veya (bkz: migros) şubesine alışveriş etmeye gitsem yaşadığım biraz enteresan, biraz da duygu karmaşasına sürükleyen davranış. giderim marketime, cips reyonuna yönelip baharatlı patos veya çerezza cipsimi alırım ve kasaya yönelirim. yönelirim yönelmesine de çok sıra vardır be... evinin gıda ihtiyaçlarını karşılamak için çay, makarna, süt, yoğurt benzeri ürünler alan türbanlı orta yaşlı teyze de vardır sırada, aradığı marka sigarayı bir türlü bulamayıp kasiyere soran ve kasiyeri meşgul eden tiryaki amcamız/teyzemiz de. dondurma, çikolata, cips alıp kendi aralarında sohbetler eden ve kasiyerle samimiyet kuran 10-15 yaş arası veletler de beklenmek zorundadır sessizce, tam kasadayken alacağı bir şeyi unutup almaya giden ve kasada ürünleri kalan orta yaşlı/yaşlı dedemiz/ninemiz de.

işimiz olsun olmasın, beklemekten sıkılalım sıkılmayalım, o sırada sabırlı bir şekilde beklememiz icap eder yani. beklerken yüz ifadeniz de önemlidir. yani kasiyer veya önünüzdeki/arkanızdaki müşteriler sizin yüzünüze bakınca ''lan hepinize efendiliğimden katlanıyorum, yoksa yakarım çıranızı. ne alıyorsanız alın basın gidin lan!'' ifadesini görmemelidir. aynı şekilde yapmacık bir hoşgörü ve gülümseme hâli de gözlemlenmemeli tavırlarınızda. hani normâlde o insanları bir kaşık suda boğacağınız fakat dünyanın en sevgi kelebeği insanı rolüne girdiğiniz anlaşılırsa bu da hoş karşılanmaz. peki ne yapılmalı dersiniz? nasıl idare edeceğiz bu bekleme ve insanlara rahatsızlık vermeme duygularını?

bilirsiniz, kasaların yanlarında ürünler için ikişer reyon daha vardır. o reyonların bir kısmında çikolata ve şekerler, bir kısmında deterjanlar, bir kısmında da havlular veya bulaşık süngerleri bulunur. bu ürünler market market değişebilir tabii benim verdiğim sadece birkaç örnek. lafımı kanun bellemeyin yani :) neyse efendim, sıra bekliyorsunuz ve önünüzdeki kişilerin işlemleri hâlâ bitmedi. işte ne bileyim kasada bir sorun oldu, fiş için kağıt bitti, kasiyer dört işlem yapmakta zorlanıyor, müşteri ebesinin nikâhı kadar alışveriş yapmış okut okut bitmiyor, kartının şifresini unutup da hepimize zor anlar yaşatıyor derken siz anladınız ki burası a101, buradan çıkış yok.* o zaman yapacağınız şey o yanınızdaki reyonlara ve oradaki ürünlere dikkatle bakmaktır işte.

gözünüzü ayırmadan bakarsınız o reyonlara. dünyanın sırrını çözdürecek bir gerçek bulmuşsunuzdur sanki o reyonlarda. veya yazdığınız o derin şiirlerin yenilerine ilham olacak bir hikmet... aslında baktığınız şeylerin özü çok basittir. persil sıvı çamaşır deterjanı 55,93 tl'den 68,58 tl'ye çıkmış, sıvı sabunların rengi çeşitlendirilmiş, ıslak mendillerin 90 yapraklısı çıkmış diye şaşırır durursunuz. sıradan bir gerçekliği sahiplenirsiniz tüm kalbinizle. hâlbuki sadece sırada ağaç olmaktan yorulup bunu belli etmemenin yükünü taşıyor, odağınızı başka yerlere çekiyorsunuzdur. sanki çok umrunuzdadır neyin fiyatının ne olduğu. duyarsızın tekisinizdir lan, gelin kabul edelim :) ama duyguları belli etmemek, kibarlık çabası, özünü gizlemek bunları bile yaptırıyor işte insana. neylersiniz...