memleket nere

şehirlerarası yolculuklarda cevabı en çok merak edilen soru.

-memleket nere?
+tacoma.

(bkz: johannesburg)

terra mater.

hönk? terra mater. dünyalıyım en başta. memleket sorana direkt bunu derim. adanalıyım demem. götün kendi kıt zekasıyla tahlil yapmasına izin vermem.

önce insan olsun, sonra sorsun.

o değil de gardaş esas memleket nire?

en sevmediğim sorudur, brooklyn diyince şaşırıyorlar.

okumaya geldiğim şehirde herkese sorduğum sorudur. bi' de istanbul, ankara, izmir gibi cevaplara da inanmıyorum. "hani, aslen nerelisin?" diyerek uzatıyor, tedirginlik yaratıyorum.

baba tarafı arizona kızılderilisi. anne tarafından hepten vietnamlı. askerliği galactica'da yaptım ama kısa dönem.

merhum barış abi'min "hemşerim memleket nire" şeklinde şarkılaştırdığı,

"okumuşu, cahili, yoksulu, zengini hiç farkı yok, hepsi aynı
sonunda ben de anladım hanya'yı konya'yı." sözleriyle de yaşadığımız hayatı özetlediği güzel şarkısına ilham olmuş soru cümlesi.

(bkz: nerelisin diyen tip)

bursa, trabzon, zonguldak, balıkesir... hangisi işe yarayacaksa onu söylerim.

memleket nere hemşerim?
hemşerim memleket nere?

tam bir dost musun? yoksa düşman mısın? sorusu. aldığı cevaba göre kendi içinde siyasi görüşünü yargılayacak, mezhep ayrımı yapacak ve ona göre samimiyet kuracak. tanışılan kişiyi süzgeçten geçirme gibi bir durum. tam bir kabileci eylemi.

selamlaştıktan bir süre sonra soruyorlar genellikle. ben en çok taksi şöförlerinde denk geliyorum bu duruma. kendi memleketimi söylemeden fena sallıyorum. trabzon, mardin, ığdır, izmir fark etmiyor.

geçen gün direkt kendi memleketimi söyledim, olsun ya dedi. bok muamelesi yaptı memleketime. ben memleket sallamaya devam edeyim en iyisi.

geçen gün işteyken cep telefonum cır cır çalıyor. telefonu açtım. telefonun ucunda yarı davudi sesli bir beyfendi var. anket yapıyormuş. katılayım dedim. nasıl da yoğunum anlatamam. baktım sorularının ardı arkası kesilmiyor. niyeti de ciddi. ciddi derken yarı muhabbetli yarı işini halletmeli bir diyalog halindeyiz. ama ben çok yoğunum. en son dayanamadım, “….. bey ben şu an işteyim ve çok yoğunum, şu an kalan soruları cevaplayamayacağım. kusura bakmayın” gibisinden bir şeyler dedim. …. bey hemen “ o zaman ben randevu kaydı oluşturayım. işten kaçta çıkıyorsanız o saatte arayayım. bu anketi yarım bırakmayalım.” dedi. “ee tamam o zaman; ama en baştan başlamayız değil mi ?” dedim . beyfendi “inş. en baştan başlarız.” dedi.

neyse efendim bu beyfendi anket için o kadar hevesli ki işten çıkmama 10 dk. kala beni aramaya bi başladı; telefonu açana kadar 2-3, 3-4 dakikada bir beni aradı. en son aramaz derken minibüste yakaladı. anket en başa sarmış. verdiğim cevapları benden iyi hatırladığı için çoğu anket maddesini kendi cevapladı. *

anket maddelerinden biri “etnik olarak insanlara ayrım yapılıyor mu? sizin bir etnik kimliğiniz var mı?” gibisinden bir şeydi. ben de gerekli cevabımı verdim. beyfendi anketör statüsünden sıyrılıp “aaa laz mısınız? nerelisiniz?” deyince pişkince gülüp “bu soru biraz özel olmuyor mu?” dedim. boynu büküldü mü bilmiyorum da ilk defa böyle gıcık * davrandım.

lafın lafı açtığı sorudur. genelde etnik kökene kadar gider. daldan dala atlamalı muhabbete döner. bazen iyi bazen kötü olur.

bu dünya benim memleket
ya da
yollar bize memleket.

bu dünya artık benim memleket değil. böyle memleket olmaz. ben vize mize pasaportsuz yaşam istiyorum aga.
madem öyle gönderin koloni olarak üj bejj kişi yaşayalım ayda falan.
olmadı adaya atın bizi.
lan afrikaya mı gitsem acaba?
her türlü hastalık da beni bulur şimdi emin değilim su filtresi ateş mateş falan korunaklı barınak yaptık mı aslında yaşanır gibi.
doğada yaşamayı istiyorum ama böcekler biraz rahatsızlık veriyor şeker g*tlüyüm hafif.
neyse bunu da çözeriz.
dünyalıyım maalesef. senin memleket nire?

bu sorudan sonraki soru her zaman şudur: içinden mi?