mezopotamyaningelincigi

edip cansever gelincik şiirinde şöyle diyor:
yeter ki görünsün gelincikler
önce tek tek görünsün sonra topluca
usta bir doğramacı gibi kırmızılar doğrar kasaba
gelincikler indi mi çayırlardan
su bardaklarına, berber dukkanlarına girdi mi
duvarlara sicimle tutturulmuş şişelere
girdi mi bir kere
-aynaları boğacak neredeyse
-taşlıkları basacak sel gibi
o zaman...
tam o zaman
marangozlar mis gibi rakılar içerek kayıklarında
konuştukca binlerce kayık
konuştukca binlerce köpük, binlerce kıyı olurlar
ve nedense bir vapur bizi alıp götürecekmiş gibi bakarız bir-
birimize
unuturuz sonra alıp başını gitmeyi de

gelincikler mutluluk getirirmiş göründüğü yerlere ama unutmamak gerekir, biraz da hüznün çiçeğidir. hüznün en çok yakıştığı çiçeklerdendir. gelincik hassastır, ilgi ister, naziktir sert davranmaya gelmez,
umarım hayat hep iyi davranır ve o güzel renklerin solmaz.
hoşgeldin sayın yazar. iyi yazmalar.