1.
karanlık ingiliz metal grubu cradle of filth'in 2000 senesinde çıkan albümünün ismidir. davulcu nicholas barker'ın ayrılmasının ardından çıkan ilk stüdyo albümüdür grubun (arada bir de from the cradle to enslave ep'si var tabii).
bana göre davullar olmamış ama dinleye dinleye albümü tümüyle benimsemeyi başarabildim. 1997 senesinden beri cradle fanıyım ve grubun nicholas'ı kaybetmesine gerçekten üzülmüştüm.
neyse...
dani filth'in kendi standartlarında bile tuhaf kaçan vokalleri kanımca bu albümün alametifarikasıdır; bu, genel bağlamda olumlu bir tuhaflık.
en çok my dying bride grubuyla yaptığı işlerle tanınan martin powell, klavyelerde midian albümüne bambaşka boyutlar katmış.
bu albümün sound'unu özellikle de davulları yüzünden başta çok yadırgasam da zamanla ısındım hatta belli oranda sevdim de diyebilirim. biraz "plastiksi" gelse de aslında etkileyicilikten mahrum bir karakteri var da diyemem bu bakımdan. şarkılar genel olarak etkileyici ve heyecan verici. yani hatta baştan sona etkileyen albüm, bundan sonra uzunca süre üretemedi filth diye düşünüyorum. neyse ki son birkaç albümdür bu bağlamda toparlandılar.
midian'ın bu bana "tuhaf" gelen sound'unun şöyle bir etkisini de gözlemledim aslına bakarsanız; grupla bu albümle tanışan birçok kişi de en iyi cradle of filth albümü olarak bunu gördüklerini söylüyorlar. yani en iyi veya en sevdikleri diyelim. müzikte böyle bir "ilk göz ağrısı" durumu olabiliyor gerçekten yaygınlıkla ve benim de benzer durumlarım olmuştur ve oluyordur. buna rağmen, grubun 90'lardaki işlerinin daha "güçlü" veya "sıkı" olduklarını kabul etmek gerekir diye düşünüyorum. buna katılmamak da birinin en doğal hakkı ama ben mevzuyu net olarak öyle görüyorum. örneğin, godspeed on the devil's thunder albümüne de hayranıyım cradle of filth'in ama bunun bir cruelty and the beast kadar "güçlü" bir albüm olduğunu iddia edemem.
cradle of filth ile hangi albümle tanışmalıyım diye sorsa biri tavsiye vermekten çekinebilirim zira hakikaten, grubun dandik bulduğum thornography ve nymphetamine albümleri dışındaki hepsinden veya en azından çoğundan farklı güzelliklere rastlayabilir bence potansiley dinleyici. hatta o albümü çok seven de sayısız kişi var. belki de onlardan başlamak da kötü olmayabilir yani.
çok iyi albüm midian. kapağı da süper bence.
albümün tümünü dinlemek için:
bana göre davullar olmamış ama dinleye dinleye albümü tümüyle benimsemeyi başarabildim. 1997 senesinden beri cradle fanıyım ve grubun nicholas'ı kaybetmesine gerçekten üzülmüştüm.
neyse...
dani filth'in kendi standartlarında bile tuhaf kaçan vokalleri kanımca bu albümün alametifarikasıdır; bu, genel bağlamda olumlu bir tuhaflık.
en çok my dying bride grubuyla yaptığı işlerle tanınan martin powell, klavyelerde midian albümüne bambaşka boyutlar katmış.
bu albümün sound'unu özellikle de davulları yüzünden başta çok yadırgasam da zamanla ısındım hatta belli oranda sevdim de diyebilirim. biraz "plastiksi" gelse de aslında etkileyicilikten mahrum bir karakteri var da diyemem bu bakımdan. şarkılar genel olarak etkileyici ve heyecan verici. yani hatta baştan sona etkileyen albüm, bundan sonra uzunca süre üretemedi filth diye düşünüyorum. neyse ki son birkaç albümdür bu bağlamda toparlandılar.
midian'ın bu bana "tuhaf" gelen sound'unun şöyle bir etkisini de gözlemledim aslına bakarsanız; grupla bu albümle tanışan birçok kişi de en iyi cradle of filth albümü olarak bunu gördüklerini söylüyorlar. yani en iyi veya en sevdikleri diyelim. müzikte böyle bir "ilk göz ağrısı" durumu olabiliyor gerçekten yaygınlıkla ve benim de benzer durumlarım olmuştur ve oluyordur. buna rağmen, grubun 90'lardaki işlerinin daha "güçlü" veya "sıkı" olduklarını kabul etmek gerekir diye düşünüyorum. buna katılmamak da birinin en doğal hakkı ama ben mevzuyu net olarak öyle görüyorum. örneğin, godspeed on the devil's thunder albümüne de hayranıyım cradle of filth'in ama bunun bir cruelty and the beast kadar "güçlü" bir albüm olduğunu iddia edemem.
cradle of filth ile hangi albümle tanışmalıyım diye sorsa biri tavsiye vermekten çekinebilirim zira hakikaten, grubun dandik bulduğum thornography ve nymphetamine albümleri dışındaki hepsinden veya en azından çoğundan farklı güzelliklere rastlayabilir bence potansiley dinleyici. hatta o albümü çok seven de sayısız kişi var. belki de onlardan başlamak da kötü olmayabilir yani.
çok iyi albüm midian. kapağı da süper bence.
albümün tümünü dinlemek için:
devamını gör...