misafir çocuğunun bilgisayarda oyun var mı diye sorması

bu dönem de geçti gitti artık, klişe oldu...

bilgisayardan da öncesi dönemlerde, evdeki sega'ya, tetris'e falan sulanırdı bu veletler...
sonra bilgisayar çıktı piyasaya, ona sulanmaya başladılar.
2010'larla birlikte, 3g'nin de hayatımıza girmesiyle birlikte bu çocuklar, kendi dünyalarına çekilmeye başladılar.
evden çıkartamıyorsun artık hatta odalarından!
misafir evinde ne varsa, onun evinde de var, merak edip gitmek isteyeceği ne olabilir ki?
belki işte, iyi anlaştığı bir arkadaşı varsa, yaşıtı falan...
onunla iletişim kurmak için olabilir. o iletişimin de yüzde 70'i tamamen ellerindeki telefonla bağlandıkları ortam!

en nihayetinde, 2010'dan sonra azala azala unutuldu gitti bu klişe.
öyle kendi dünyalarına itildi ki herkes ve öyle yabancılaştı ki birbirlerine, misafir çocuğu kavramı bile yok olmak üzere!

zamanında hep soran tarafta olanları duygulandıran başlık.
varsa açın oynasın, yoksa da internetten açın yine oynasın. üzmeyin lan insanları.

masaüstü windows xp bilgisayarımın içler acısı halini görünce vazgeçiyorlardı *

(bkz: var ama bana lazım)*

misafir çocuğu olarak yeğenlerim geliyor. onlarla da minecraft oynuyoruz birlikte.

alt komşunun torunu vardı musallat siccin deccalin tekiydi. çocuklar milyonlarca kez terslememe rağmen hayatım boyunca bana salça olmuşlardır. bu da öyleydi.
pcdeyken gelip tepemde beklerdi. oyun oynamazdım ben de yutup mutup. bu çılgın bi gün abi sende yok mu diye sordu, o kara gün ve kasvetli soru geldi. ben de dedim ki burada bilgisayar olduğunu kanıtla sana oyun açayım dedim hem de silahlı. bu salak bak işte burada diyor pcye dokunarak, ben de dokunup hayır burada pc yok diyorum. nasıl işte burada falan yaptı birkaç kere ben de yok dedim. sonra gitti.

inş şizofreni olmamıştır yıllardır görmüyorum çocuğu