misafirlikte annesinin o yemez dediği çocuğun yerim demesi

anneye anlık şok geldiği andır. ev sahibi, çocuğa, şunu getireyim bunu getireyim der ve anne tebessümle yook o yemez sağ ol der. anında çocuk yoo yerim şunu yerim bunu yerim diye ikramlardan ikram beğenir. anne şok, anne hafif bozulmuş. muhtemelen evde bu konuda tembihlenen çocuğa içinden kızıyor.
fakat anne birey bunu başka şekilde yönetse, herkes mutlu olacak. mesela, ev sahibinin teklifinden sonra, çocuğa hangisinden yersin ya da yemek ister misin diye sorsa ve olaylar gelişse, sorunsuz halledilecek. olay dallanıp budaklanmayacak. evet böyle yapılması en mantıklısı.

"el elinden olan tatlı gelir." sözünü akla getirir.

elin eşyası hep tatlıdır

o anda annenin akından geçen: (bkz: bu çocuk neden benim)

daha yeni sofradan kalktık ama çocuğum görünce canı çekmiştir teyzesi,azcık versen yeter..

çocuktur sonuçta ne yapsa yeridir, önce ona yer misin diye sormadan bodoslama dalmamak lazım.

her zaman aynı şey olur.evde ağzına surmedigi ıspanağı başka yerde gıkını çıkarmadan yer bide usulca evde yemiyon ama dediğimde anne napiyimmmm güzel olmuş der içimin çıkıntısı...

afacan çocuktur, annesini ters köşe yapar. annesi gözlerini belertip, kızım/oğlum daha yeni yedin ya? der.

çocukları rahat bırakın, kendi cevaplarını kendileri versin, yemek istiyorsa yer istemiyorsa yemez.

tabii ki isteğimiz yiyen çocuktur, bir de bunların mutfak faresi gibi olanları var, abur cubur bakınır çaktırmadan. kraker mraker. çok tatlıca.

muhtemelen evde sağlıklı beslensin diye birçok şeyi yemesine izin verilmediği için, geldiği evdeki kızartma, börek, tatlı gibi yiyecekleri görünce çocuk olduğunu hatırlayan çocuğun hezeyanı.

çocuğu evde otlatırsanız olacağı o. tabii sağlıksız olan ne varsa yemesin ama arada bir de denetimli bir kaçamak yapmasına izin verin.