modacıların iğrenç giyinme özgürlüğü

trend başlatıcı konumlarından ileri gelir. çıplak gezse bu tipler, bir bildiği vardır der millet sözlükte.

hakan akkaya gibi, evlat olsa içeri alınmayacak kıl kıl adamlar türedi. mor pantolon giyiyor mesela. üstüne yeşil gömlek çekiyor. beyaz makosen ayakkabı yapmış. donu da pembedir kesin. okulda görsen kantin reisi dersin. adama kimse gık diyemiyor. ne konuşuyon lan sen değişik diyemiyor kimse. zıt renklerin uyumu falan diyorlar hemen antenhayal güçlerine.

çarşının ortasına koyup ağlatana kadar dalga geçeceksin. leş gibi hissedecek. esnaf lokantasına sokacaksın, herkes gülecek buna. çocukken ezik olduğu için, bir baltaya sap olamadığı için bu işlere girdiği aklına gelip ağlayacak.

bu tiplerin layığı bu. dövelim derdim de, şiddet çözüm değil.

terzi kendi söküğünü dikemiyor sonuçta azizim, sen git o kadar güzel gıyafet tasarla. sonra git dantelli pantolon giy. tabii istersen giy de yani... bilmiyurum cınım.

kime göre iğrenç?

bakış açısına göre değişir. kafamızda oluşan ‘güzellik algısı’ nedeniyle böyle düşünebiliyoruz. ama bazen, dünyaya dayatılan güzellik algısına tepki olarak yapılan çoğu şeyi göremiyorsunuz. ‘iğrençlik’ olarak adlandırarak geçmeyi tercih ediyorsunuz. oysa ki amaç bu algıyı yıkmak. daha geniş düşünelim, düşünce yapımızı geliştirelim.

genel tabulara sıkışıp kalmamalı insan, absürt olmak neden iğrenç olsun?