moderatörler neden bu kadar kibar sorunsalı

anlam veremediğim sorunsal. çok sakinler.çok anlayışlılar. uslu uslu duruyorlar. işkilleniyorum.saygılar.

birkaç moderatörle konuştum sanırım, beni geren ve sinirlendiren bir nezaketleri vardı. amaçları ne bilmiyorum ama cevdet kıvamlı abinin sözü aklıma geliyor.

birisinin bana karşı nezaketi kalmayacak, inat ettim beni kovana kadar da durmak yok.*

iyi dileklerde filanda bulunuyorlar. çok gsrip.

tersi olsaydı şimdi bunun yerine "moderatörler neden bu kadar kaba" başlığını okuyor olacağımız sitem sebebi.

ben seviyorum kibar insanları. o yüzden hiç şikayetçi değilim. trollüğüne bile şikayetçiymiş gibi yapamam hatta. * seviyorum sizi bebeklerim benim!

gel gel kankacılık yapıyorum koş! *

kabalığa alışmaya başlıyoruz.kibar insan görünce de yadırgıyoruz.ben, seviyorum böyle çıtkırıldım konuşmaları,çok hoş.tabi herkesle ve her zaman olmaz o ayrı.

bizi daha iyi anlayabilmek için.

(bkz: kurumsal sözlük)

ne yapsınlar gardas ana avrat sövsünler mi, açtığın başlığa söyle edeyim, girdiğin tanima böyle edeyim mi desinler. adam toplayıp mekan mı bassinlar. iyi böyle iyi. elleşmeyin.

(bkz: bir türkiye sorunu olarak zaten olması gerekeni övme)

iyi aile çocukları hepsi. bizim gibi ortam çocuğu değiller. misal bazen atar yaptığımız oluyor kendilerine ama üsluplarını bozmadan cevap veriyorlar bence bu son derece güzel bir şey. ulan ulu sözlükte 2018 yılında bi moderatöre atar yapmıştım sonra o moderatör bana şey dedi, “valla biz de ortam böyle aslanım” diye. şaştım kaldım anasını keseyim. ben de durur muyum yapıştırdım hemen cevabı, “peki o zaman toprağım” diye.

yani bu modları üzmeyin. üzülmeyi hak etmiyorlar çünkü. şimdi çıkar birisi amma yaladınız diye tepki verir lakin sezar’ın hakkını sezar’a vermek gerekiyor kanımca.