mola dönüşü yaşanan acaba bu otobüs müydü korkusu

kendi otobusune binmek isteyenlerin korkulu ruyası:)

plaka takip ederseniz sorun olmaz. ben oyle yapiyorum.

hayatimda ilk defa yurt disina cikarken, daha 19 yasinda, ilk yolculugumu otobusle turkiye-rusya arasinda yaptim. gecenin zifiri karanliginda girdik bulgar sinirina. koskoca bir park alaninda yuzlerce otobus, farlarinin isigindan goz gozu gormuyor. otubus durunca indik, tuvalete gittik. ısimiz bitirince ciktik, ulan otobus yok ! deliye donduk aramaktan, altimiza sicacaktik korkudan ama daha az evel tuvalete girdigimizden onuda yapamadik. zaten ilk yurt disina cikisim, korkuyorum, karanlik, goz gozu gormuyor ustune ustluk. o an duydugum korkuyu omur boyu unutamam.
sonradan anladik ki, tuvaletlerin oldugu binanin koridorun iki uctanda giris-cikisi varmis. biz bir taraftan girip otekinden cikmisiz.
otobusu buldugumda soforun boynuna sarilip opmek geldi icimdende, ibnelige gerek yok diye yapmadim.
buda boyle bir animdir.

bir defasında yanlış otobüse binmiştik kardeşimle, biz de "bizi tanıyan var mı" diye otobüstekilere sormuştuk.

tanıyan çıkmadı, biz de indik otobüsten.

mola yerindeki otobüslerin hepsinin aynı marka, aynı renk olması halinde artacak korkudur. bir de hepsinin plakalarının aynı olduğunu düşünün.
en iyisi otobüsün kapı yanındaki tekerleğinin dibine işeyin siz.

hep yasadigim korku. tespit gibi tespit. evet.

otobüsün seni bırakıp gitmesi ile daha da değişik duygulara evirilebilen korku.

geçen sene, trabzon’dan dönerken, ekmek almaya durmuştuk.

bende bir yandan biri ile telefonda lak lak ediyorum bir yandan geniş geniş ekmeklere bakıyorum.

sonra bana biri hanımefendi otobüsünüz gitti, dedi.

ne dedim, ama bende hiç telaş yok.
yanında cüzdanım, telefonum ve ekmekler var.

ne yapacağım şimdi dedim, bizde o firmadanız, ararım onları sizi beklerler, onların yanına kadar beraber gideriz, dedi.

peki, dedim.

on beş dakika kadar başka bir otobüste gittim.

sonra kendi otobüsüme bindim.
muavinle öncesinde muhabbet de etmiştik, niye unuttun beni, dedim.
ben unutulacak kadın mıyım, demedim. içimden dedim. sonra kaldığımız yerden yola devam ettik.

ben eskiden otobüsle seyahat ettiğim dönemde gece yolculuğu yapıyorsam ve mola için durduğumuzda tuvalete gidiyorsam ön cepheden otobüsün fotoğrafını çekiyordum.

bir defa yanlış otobüse binmiştim. aynı firmanın aynı model yanyana park etmiş iki otobüsü olunca yanlışlık olmuştu.

fotoğrafta hem tabela hem plaka hem de araç numarası yer alıyor. kesin çözüm.